"A.DEvantgarde Festival" in München

Het Logos <M&M> Ensemble en Robotorkest trok eind mei, begin juni 2005 andermaal naar het buitenland: bestemming München

Een verslag:

• " Mensen (oa Kristof Lauwers, Bert Vandekerckhove, Moniek Darge en Godfried-Willem Raes, Mark Applebaum (USA), Jasna Velickovic (YU)) en machines (Klung, Tubi, Dripper, So, Player Piano, Springers, Vibi, Piperola, Ake, Thunderwood) zijn per vrachtwagen en vliegtuig op weg om deel te nemen aan het Internationale "Festival der A.Devantgarde".
• " In een tijdspanne van vijftien dagen brengt het festival 8 Internationale koncerten met veertig kreaties. Al deze "Projekte Neuer Musik" zijn speciaal voor dit gebeuren gekoncipieerd.
• " Onder deze evenementen vallen ook de groots opgevatte "SPORTOPERN", waar het Logos' <M&M> Ensemble & Robotorkest een centrale rol in spelen.
• " Er zijn twee avonden, met telkens vijf wereldkreaties voorzien en beide avonden zijn uitverkocht.

Geplukt vanop de festivalwebsite: www.adevantgarde.de:
Over het opzet van het festival:

Sportopern
Ein Spektakel für Roboterorchester, Sänger, Schauspieler und Musiker

Über den Abend

En tot slot een humoristisch kiekje-kijkje samengesteld door Bert Vandekerckhove

München, gelegen aan de Isar, is met zijn 1,4 miljoen inwoners de hoofdstad van de Duitse deelstaat Beieren en de derde stad van het land.

Maandag 30 mei. Na een rit van 900 km komen Kristof Lauwers en Bert Vandekerckhove goed en wel aan in München. Eenmaal aan de "Reaktorhalle", omgetoverd tot koncertzaal, ontdekken we dat de automaten een kleine drie meter de lucht in moeten. Een reaktorhal heeft nu eenmaal geen brede toegangspoorten en zeker niet op het gelijkvloers. <Ake>, de kleinste telg van het robotorkest, drie meter hoog krijgen, is niet het moeilijkste, maar de andere automaten zo hoog tillen, leek ons onmogelijk. Het technisch team in München had duidelijk ervaring met het verhuizen van zware objekten. Met een elektrische heftruk en veel voorzichtigheid zijn we er met vijf man in geslaagd alles naar boven te krijgen.

Al snel wordt nu evenwel duidelijk, dat de toch wel imposante grootte van het robotorkest flink is onderschat. Mede omwille van de uitgebreide operacast: zangers, akteurs, dansers, performers, orkest en dirigent, is er een te krappe plek voor voorzien. In de toch wel zeer grote "Reaktor Halle" is voor de kombinate van én Logos'machines én <M&M> Ensemble onvoldoende plaats.. We beslissen dan maar, om al de automaten boven op een van de hoge podia te plaatsen en de radar modules die de bewegingsruimte afbakenen, beneden op te stellen. Deze positionering mag dan als voordeel hebben dat de robots hoog boven het gebeuren uittorenen, wat een imposante indruk maakt, maar er is wel één groot nadeel: Kristof die boven achter de centale komputer zal plaats nemen, kan onmogelijk oogkontakt leggen met Godfried-Willem Raes en Moniek Darge die beneden voor het interaktief spektakel zorgen. Maar gelukkig vinden we ook daar een oplossing voor: Bert zorgt voor koördinatie door live signalisatie! En zo geraken we toch tijdig met de ganse opstelling voor de repetitie klaar.

Robots en automaten hoog boven het speelveld verheven

Vele buitenlandse komponisten, naast de talrijke binnenlandse, schreven reeds werk voor het Logos muziekautomatenorkest. Maar voor Jasna Velickovic (YU) en Mark Applebaum (USA),die speciaal voor deze "Sportopern" nieuwe werken komponeerden, is het de allereerste keer.

De repetities lopen goed. Het mensenorkest met hun live dirigent en het machineorkest met zijn stuurman achter de komputer musiceren entoesiast en vreedzaam samen. Hier en daar worden er nog wat tempo's gewijzigd aan de midi files en worden er nog wat truukjes uit de doos gehaald, om de stilste automaten wat luider te doen klinken.

Nog één probleem: we hebben na 4 dagen repeteren nog steeds geen piano om de <Player Piano> module op te zetten. Niet dat er geen piano's in het gebouw zijn, neen, want tien meter verder staan drie piano's op dezelfde etage op ons te wachten. Het moeilijkheid ligt hem bij de veiligheid. Om in München een piano tien meter te verrollen moet je blijkbaar een hele burokratie doorwandelen. Uiteindelijk en pas na tussenkomst van Moritz Eggert, één van de direkteurs van het Festival, mochten we de avond voor de première de piano verrollen. Alles was plots in minder dan een kwartuur opgelost!.

Zaterdag 4 juni om 20u. Het publiek stormt binnen, de twee voorstellingen zijn volledig uitverkocht. Sport in al zijn verschijningsvormen wordt ten tonele gevoerd. Nu eens als karikatuur, dan weer bloedserieus of humoristisch. De jaren dertig architektuur rond de Reaktorhalle van München schreeuwt om een statement. Moniek voert in haar kompositie voor de "SPORTOPER" een dubbele cynische parodie op: "Naakt sporten in het Drittes Reich tot je erbij doodvalt en tegelijk zijn de blote sportmannen uit de Antieke Oudheid lekker hun privilege kwijt. Wanneer Godfried-Willem de aktie overneemt is de karikatuur kompleet. Het publiek giert het uit van de pret wanneer Godfried plechtstatig zijn biceps balt.

     

Godfried-Willem Raes' kompositie voor de Sportopera brengt dan weer een ander verhaal:
"een knipoog naar de blote sportmannen uit de oudheid kan hier niet ontbreken. Het klassieke naakte sportideaal, wordt in zijn universaliteit als statement geplaatst".
Godfried ironiseert zowel de idee van overwinning en overwonnene als de body building praktijk en zet daarmee het seksisme in zijn blootje.

     
Twee van de zes bij het gebeuren betrokken komponisten die voor het automatenorkest een of meerdere stukken schreven, wonen de kreatie van hun nieuwe kompositie glunderend bij...
links: Mark Applebaum (USA) - rechts: Jasna Velickovic (YU)

En na lang zoeken kan Moniek in München een alkoholvrije pint van liefst 50 cl op de kop tikken.
of zat er toch nog een klein percentage in?



neen, toch niet: München stond gewoon vol leeuwen waar je niet op mocht kruipen