Koncertberichten

<Man & Machine>
maandag 22 - dinsdag 23 - woensdag 24 juli 2002

Barbara Buchowiec Kris De Baerdemacker

Muziekautomaten op een straatfeest. Een kombinatie die geschiedenis gemaakt heeft. Maar de oude mechanische automaten zijn ondertussen helemaal veranderd door de moderne elektronika. Draaiorgels zijn vervangen door komputergestuurde Logos-orgelautomaten die onder meer via bewegingen te bespelen zijn. Tijdens de Gentse Feesten trekken de Logos muziekautomaten in de namiddag de straat op. 's Avonds, om 20u00 zijn er in de Tetraederzaal koncerten waarop je het voltallige automaten-orkest aan het werk kunt zien. Het levende bewijs dat (Gentse) Feesten en muziekautomaten nog altijd samenhoren! Tijdens het voorbije seizoen heeft het M&M ensemble allesbehalve stilgezeten. De automatische vibrafoon <Vibi>, het automatische klokkenspel <Belly> en de sax <Autosax> beleefden hun premiere. Komponisten als Kris De Baerdemacker, Rene Mogensen, Barbara Buchowiec en Godfried-Willem Raes schreven werk voor het ensemble. Technisch slaagde het M&M ensemble om al de automaten te doen samenspelen, nu is er dus echt sprake van een automatenorkest. De software en interface werden verder vernieuwd en bijgewerkt (door Godfried Willem Raes, Kristof Lauwers en Johannes Taelman) zodat de muzikanten kunnen 'improviseren" in dialoog met de automaten. De automaten "horen" wat de muzikanten doen en reageren daarop. De "gesture control" werd toegepast zodat je via bewegingen de automaten kunt bespelen. Redenen genoeg dus om te feesten, maar het ligt zeker niet in de aard van het ensemble om zich enkel op de verdiensten uit het verleden te beroepen. Op de koncerten in juli kun je zeker nog nieuwigheden en eksperimenten verwachten! Het feedbackmechanisme van <Autosax> zal voor het eerst te horen zijn en Kristof Lauwers en Moniek Darge laten je de nieuwste aflevering van hun muzikaal-stripverhaal-met-automaten "Machine Wall" beleven.

De Logos-muziekautomaten mogen niet ontbreken op de Gentse Feesten dachten we omdat er een historische band is tussen muziekautomaten en feesten op straat en in danszalen.
Vooral de 19de eeuw was een bloeiperiode voor de muziekautomaten op straten en marktpleinen. In het bijzonder de draai-orgels en later de grote kermisorgels - de "orchestrions" met trommels, cymbalen, castagnetten en xylofonen - waren zeer populair. Het Barbarie-orgel - een draaiorgel - was een draagbare versie van het gewone orgel en was zeer handig te gebruiken op de straat. Het personnage dat deze draaiorgels bediende - vaak een kreupele soldaat - had een dubbelzinnige reputatie: hij was bedelaar, muzikant en dichter tegelijkertijd. Hij zorgde voor de muziek en de feeststemming, liet de laatste nieuwe modeliedjes horen maar karikaturiseerde ook de grote Kunst en de machtige Politiek.
Er bestonden ook automatische akkordeons die op straat te horen waren. Hier was nog wel iemand nodig om de blaasbalg in werking te houden maar het spel van de vingers werd vervangen door het lopen van een papierrol. Door de opkomst van de grammofoon, de radio en de audio-versterking in de 20ste eeuw verdwenen de automaten langzaam uit het straatbeeld en de feestzalen. Niet definitief echter zoals je op de Gentse Feesten zult merken! Vooral nu automaten niet langer alleen reproduktiemachines, maar heuse robots worden, is voor hen een grote toekomst weggelegd.

Peter Jacquemyn - Gunda Gottschalk - Ute Volker
woensdag 31 juli 2002 om 20 uur

Deze drie muzikanten zijn al meer dan tien jaar aktief in de improvisatie-wereld. Peter Jacquemyn is vooral gekend vanwege zijn krachtig en energiek kontrabasspel waarmee hij de luisteraar weet te imponeren.

Drie muzikanten die hun begeestering en kreativiteit botvieren op hun instrument. Drie muzikanten die hun internationale reputatie opbouwden door hun improvisatietalenten. Magie van het moment van drie muzikanten met ideeën en lef.

Peter Jacquemyn (kontrabas - B) is een gekend figuur in de Europese improvisatie-wereld. Jacquemyn - op muzikaal gebied een autodidakt - werkte samen met Peter Kowald (kontrabas), Fred Van Hove (piano), Joëlle Leandre (kontrabas), Geurt Grosfeld (fluit/elektronika), Phil Minton (stem), Takashi Yamane (klarinet) e.a.. Als improvisator begon hij zijn karriere bij WIM (Werkgroep Improviserende Musici). Zijn stijl is zeer energiek en spektakulair, misschien zitten zijn kwaliteiten als judoka daar voor iets tussen? Hij ontwikkelde een eigen speelwijze waarbij blikjes, nagels en 2 tot 3 strijkstokken tegelijkertijd gebruikt worden. Sinds 1995 treedt hij vaak op in duo met Gunda Gottschalk. Een solo CD verscheen op het logoslabel 'Public Domain'.

Gunda Gottschalk (viool - D) is een zeer veelzijdige muzikante die bij hedendaagse ensembles speelt, improviseert, muziek schrijft voor theater en film, hoorspelen maakt (met altviolist Thomas Beimel) en een "hörspielfestival" in Wuppertal organiseerde. Deze Duitse muzikante (°1969) studeerde viool aan de Musikhochschule van Keulen en Berlijn. Tijdens de jaren '90 speelde zij in het Duitse Partita Radicale, een ensemble dat een heel eigen - op improvisatie gebaseerde - speelstijl ontwikkelde. Het aktiviteitengebied van deze groep strekte zich uit van improvisatiecycli, filmmuziek, kindertheater tot samenwerkingen met eigentijdse komponisten.
Gottschalk trad op in Zwitserland, België, Spanje, Frankrijk, China en de VS. Zij is te horen op een achttal CDs (o.a. samen met Peter Jacquemyn en Partita Radicale).

Ute Völker is een Duitse akkordeoniste die in Keulen, Wenen en Parijs studeerde. Zij speelde net als Gunda Gottschalk in Partita Radicale. Ze werd een vaste waarde in de Duitse improvisatiescene en speelde samen met muzikanten als Amanda Steward (AUS), Xu Feng Xia (China), John Russell, Melvin Poore (GB) en Xavier Charles (F). Völker verzorgde ook de muziek bij verschillende Duitse en Franse teaterprodukties.