Koncertberichten

JORGE ISAAC
donderdag 4 april 2002 om 20u

Programma:

Roderik de Man (1941): Entanglements (1987 - 91) 10', sopranino-, alt-, tenor-, basblokfluit & tape
In Entanglements wordt de muzikant gekonfronteerd met een vooraf opgenomen tape. De titel ("verwikkelingen") verwijst naar de verstrengelingen van de live-uitvoering en de tape die hetzelfde soort muzikale materiaal bevat. Zachte en smalle, harde en ritmische kromatische lijnen van een tenorblokfluit, een schelle sopranino, hektische overblazingen in de alt en diepe baslijnen zijn alle in de kontekst geplaatst van deze voortdurende interaktie tussen tape en live-uitvoering en wekken de indruk van komplekse en vloeiende "entanglements".

Roderik de Man (1941): Wait a Minute! (2000) 1', TAPE solo
'Wait a minute!' voor tape werd gekomponeerd als deel van een audio-vizueel projekt op dvd. Deel van de opdracht van de Bifrons Foundation was om een zeer korte kompositie te maken (niet veel langer dan een minuut) dat een muzikale eenheid zou moeten vormen. De Man heeft in zijn studio een (Duitse) sprekende stopwatch die aftelt. Dit vormde de basis voor dit stuk, de andere geluiden bestaan uit samples en puur elektronische geluiden.

Roderik de Man (1941) werd geboren op 23 mei 1941 te Bandung (Indonesië). Na een slagwerkstudie aan het Koninklijk Konservatorium te 's Gravenhage, studeerde hij muziekteorie aan hetzelfde instituut. Gedurende deze periode volgde hij kompositielessen bij Kees van Baaren en werkte in de elektronische studio o.l.v. Dick Raaijmakers.
Na zijn opleiding volgde een aanstelling als docent aan het Koninklijk Konservatorium en in 1992 initieerde hij een projekt voor zeer jonge komponisten.
Roderik de Man schrijft graag kamermuziek omdat hij veel belang hecht aan het direkte kontakt met de uitvoerenden en verdeelt zijn aandacht over zowel komposities met als zonder elektronika. Het elektronische gedeelte wordt in zijn eigen studio gerealiseerd. Hij ontving kompositieopdrachten voor verrassende bezettingen als gamelan ensemble en big band. Hij maakte een DVD-productie in samenwerking met een beeldend kunstenaar en recentelijk een vrije opdracht voor instrumenten en elektronika voor het 'Institut International de Musique Electro-acoustique de Bourges'. Tot zijn meest recente werken behoort een kompositie voor het Radio Kamerorkest en een stuk voor ensemble De Volharding.
Werken van Roderik de Man werden uitgevoerd en uitgezonden in Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Polen, Frankrijk, Spanje, Engeland, Ierland, Litouwen, Noorwegen, Finland, Brazilie, de Verenigde Staten, Israel, Indonesie, Japan en Mexico.
Een aantal werken werd onderscheiden. Zo werd Chordis Canam voor klavesimbel en tape geselekteerd voor de World Music Days 1991 te Oslo en kreeg dit werk de tweede prijs in de kompositiewedstrijd van de Groupe de Musique Electro-acoustique de Bourges. Het pianowerk Ivoren Landschap werd geselekteerd door de ISCM voor de 1997 te Seoul, Korea. In 1999 was hij finalist bij de wedstrijd te Bourges met Air to Air in de kategorie elektro-akoestische konsertmuziek met instrumenten. Met hetzelfde werk won hij in 2000 de achttiende kompositiewedstrijd I.C.O.M.S. van Turijn.

Hitoshi Nakamura (1965): Drawing (1992) 9', basblokfluit
In 'Drawing' vormen adem en ademhaling de komponenten die tempo, ritme, stem en stilte kreëren, die op hun beurt weer worden opgelost of veranderd in tijd en elastische ruimte.
Lange frasen van fluit- en ruisklanken gekombineerd met de stem, vormen de melodische struktuur. Korte snelle fortissimo motieven beginnen als interrupties, maar groeien langzamerhand uit tot lange lijnen. Ondanks de zeer vrije stijl van deze lange melodische kompositie, heeft Nakamura toch gekozen voor een strenge notatie.
'Drawing' werd geselekteerd voor de ISCM World Music Days in 1995.

Hitoshi Nakamura (1967) werd geboren in Yamaguchi (Japan) en studeerde piano, viool en kompositie in Tokyo. Hij won de Composition Prize of Akiyoshidai Seminar & Festival in 1991 en een 'Darmstadtbeurs'. In 1994 werd hij uitgenodigd door de Darmstadt Summer Seminar. Tegenwoordig blijf Nakamura heel aktief op verschillende internationale festivals.

Giorgio Tedde (1958): Austro (1991) 10', altblokfluit & reverb
"Austro verkent de klankwereld van traditionele Australische kulturen. De blokfluit, virtuoos behandeld, evoceert die wonderlijke wereld waarin myten belangrijker zijn dan geschiedenis. Dit stuk is opgedragen aan alle kleuren die het zuidelijk halfrond rijk is." (Giorgio Tedde)
Austro is gebaseerd op snelle vingerbewegingen die zich bewegingen rond een grondtoon (de lage f), gebruikmakend van de verschillende patronen en kleine glissandi. De minimale voorraad toonmateriaal en het konstante gebruik van 'circular breathing' (circulaire ademhaling) zorgen voor een vredige atmosfeer in de gehele ontwikkeling van het stuk.

Giorgio Tedde werd geboren in Cagliari (Itali) in 1958. Hij slaagde cum laude in natuurkunde en kompositie in zijn moederland en studeerde kompositie en elektronische muziek in Zwitserland. Hij is vooral geïnteresseerd in het akoestische aspekt van muziek, -klankkleur in het bijzonder- en nieuwe vormen van muzikale notatie en uitvoering. Zijn onderzoeken op het gebied van akoestiek en klankkleur hebben hem reeds vele prijzen opgeleverd. Zijn werken zijn uitgevoerd door veel bekende ensembles en solo artiesten, zoals Pierre Yves Artaud, Arditti Quartet, Kees Boeke en Warsaw Symphony op festivals zoals World Music Days, Darmstadt Ferienkurse en Tokyo ICMC. Zijn werken worden overal uitgezonden. Reeds negen jaar is Tedde docent harmonie en analyse bij Italiaanse konservatoria, maar sinds twee jaar studeert en doceert hij in Basel op de Akademie voor Muziek.

Fabrizio de Rossi Re (1960): Salse (1993) 8'50'', basblokfluit & tape
Salse… voor kraanvogels, duiven, patrijzen en andere vogels
Marco Cavio, bijgenaamd Apicio (25 v. Chr?) was de grootste gastronoom van de oudheid. Hij wijdde zijn leven en zijn huwelijk aan de kookkunst en stierf, volgens Seneca, toen hij door geldzorgen niet meer kon eten op het niveau dat hij gewend was. Dit stuk geeft een recept weer van een saus voor gevogelte, zoals beschreven in De re coquinaria . De blokfluit geeft de stem van Apicio weer (en van de vogels...). De sfeer waarin het een en ander zich afspeelt doet denken aan de decadente banketten die in Petronius' Satyricon beschrijven zijn: "Gruem vel anatem lavas, ornis et includis in olla" (maak de kraanvogel en de eend schoon en doe ze in en kasserol).

Originele tekst:
Fai cuocere a met finch la bestia diventa dura... aggiungi molto cotto...
TRITA... PEPE... CORIANDOLO... RUTA SISTEMA SUL PIATTO LA GRU E BAGNALA CON LA SALSA...
PEPE... CIPOLLA SECCA... prugne damaschine snocciolate... mmmm...
Attento che l' acqua non copri la testa della gru... STRAPPA LA TESTA poi... e la testa si tirer dietro anche I nervi lasciando carne e ossa...
NON SI PUO' MANGIARE LA GRU CON I NERVI !!
Gru, anatra, colombaccio... bollisci... trita... pepe... miele.... miele... miele... fai cuocere anche zampetti di maiale... con fegatelli di pollo...
semi di sedano, datteri carioti, miele... miele... mmmmiele... aceto... mosto cotto... e senape...
ATTENTO... LA PERNICE PUO' DIVENTARE DURA... MA SE E' STATA UCCISA DA PIU' GIORNI DEVE ESSERE ALLESSATA...

("Stoof de beesten gaar...maal ze fijn... peper... koriander... burrrp!... leg de vogel op een bord en bedek hem met saus...peper...honing...honing...mmmm, honing... olie... mosterd. let op: patrijs kan taai zijn. die moet binnen enkele dagen na de vangst klaargemaakt worden!")

Fabrizio de Rossi Re (1960) De Rossi Re studeerde kompositie aan het konservatorium van St. Cecilia, Rome. Zijn muziek wordt regelmatig uitgevoerd op festivals in Europa, de Verenigde Staten, Azie en Latijns Amerika. De komponist heeft een sterke interesse in de toepassing van muziek op het gebied van de beeldende kunsten. Sinds 1988 komponeerde hij voor teater en film. Hij is een lid van Nuova Consonanza, Rome, sinds 1987. Onder zijn meest recente uitvoeringen zijn 21 Festival SIMC Teatro Colon - Buenos Aires 1989 (CD Adda Record - Eurocreation 1990), Festival Musica Strasbourg (Frankrijk) 1991, Festival Atene (Griekenland) 1990, Festival Pontino 1991 (Itali), Festival Musica Verticale (Rome ? Itali) 1991, Ferienkurse Darmstadt, (Duitsland) 1992, Accademia Chigiana di Siena (Itali) 1993, Composers Forum - New York University (1993), Cantiere di Montepulciano (Itali) 1994, Nuova Musica Italiana (Rome - Itali) 1994, Radiofilm a Milano musica - Piccolo Teatro di Milano i.s.m. La Scala Theatre 1995, (Compact disc - monografico Edipan) Theater Winter Tokio (Japan) 1995 Roma Europa Festival (opera ballet) 1996, Hebbel Theatre Berlin - Duitsland (opera ballet) 1997. Opnames en publikaties: Edipan (Itali), RCA (Itali) BMG-Ricordi (Itali), Semar (Itali), Fonit Cetra (Itali), Adda Records (Frankrijk).

Mauricio Kagel (1931): Atem (1969/70) 17', bas-, kontrabas-, geprepareerde blokfluiten & live elektronika
Over 'Atem' zijn geen eenduidige uitspraken te doen, Kagel had bij het schrijven blijkbaar zijn plezier in het vermengen van verschillende betekenisniveaus, in het heen-en-weer schommelen tussen komedie en tragedie en in de muzikale en teatrale dubbelzinnigheid van gekomponeerde handelingen en klanken... Kagel geeft voor 'Atem' deels zeer gedetailleerd hoe gespeeld dient te worden, maar biedt op bepaalde momenten de musicus ook de grootst mogelijke interpretatorische vrijheid en verlangt dan ook een zeer persoonlijke vertolking van het stuk.

Louis Andriessen (1939): Ende (1981) 4', twee altblokfluiten & tape
(Sound Design: Freddy Sheinfeld, 2001)
'Ende' is gekomponeerd op verzoek van Frans Bruggen voor een opname waarop hij alleen maar toegiften speelde 'Encore' genaamd. Met twee fluiten kan de uitvoerder maar een beperkt aantal tonen gebruiken. Andriessen heeft in dit geval van de nood een deugd gemaakt.

Louis Andriessen (*Utrecht, 6 juni 1939) stamt uit een muzikantengeslacht dat de familie Bach in omvang evenaart. Hij studeerde eerst bij zijn vader, Hendrik Andriessen, en vervolgens bij Kees van Baaren en Luciano Berio. Andriessen is een van de belangrijkste levende Nederlandse komponisten. Meer dan enige andere komponist van zijn generatie heeft hij het Nederlandse muziekleven beïnvloed en veranderd, zowel door zijn muziek als door zijn maatschappelijke aktiviteiten. Als docent aan het Haagse Koninklijk Konservatorium was -en is - hij een mentor voor veel jonge komponisten uit binnen- en buitenland.
Zijn muziek, waarvoor hij diverse prijzen ontving, wordt, in weerwil van de weinig alledaagse bezettingen, geregeld uitgevoerd in de V.S. en tal van Europese landen. In 1993 werd hem de belangrijke 3M Muziekprijs toegekend. In 1994 vond in het Amsterdamse Muziekteater een reeks opvoeringen plaats van Andriessens opera Rosa op een libretto van cineast Peter Greenaway; de opera wordt hernomen in 1998. In 1999 schreef hij ook de opera Writing to Vermeer, eveneens op een libretto van cineast Peter Greenaway.

ELEKTRO-AKOESTISCH KONSERT
Dinsdag 9 april 2002 om 20 uur

Elektronische muziek is al lang geen zaak meer van enkele pioniers. Wereldwijd zijn er honderden komponisten aktief in dit veld. In Logos doorzochten we dit internationale aanbod en selekteerden we een afwisselend overzicht van recente -hooguit 5-jaar oude- komposities.

Kristof Lauwers staat in voor de spatialisatie van deze muziek over 8 luidsprekers. Luisteraars die hem op vroegere Elektro-Akoestische konserten aan het werk zagen, weten dat hij zijn (klank-) sporen reeds dubbel en dik verdiend heeft!

T (2002) - Benjamin Dousselaere
Benjamin Dousselaere studeert producer in het konservatorium en kompositie bij Godfried-Willem Raes. Hij speelt synthesizer in Ampakeen en maakt deel uit van het het duo Scrapwave (elektronische muziek). "T" is een verkenning naar geluiden die een komputer produceert als je er iets mee doet dat niet de bedoeling is, zoals het geval is als je een foto opent in een muziekprogramma.

In Dolem (2001) - Yannick Dauby
Yannick Dauby (°1974-Frankrijk) studeerde elektro-akoestische kompositie en etno-musikologie in Nice. Hij schreef reeds verschillende elektronische komposities waarvoor hij o.a. een tweede prijs van de Luigi Russolo Concorso kreeg. Hij speelt in het pizMO laptop trio, treedt samen op met Michael Northam en is oprichter van een eigen label (Kalerne) voor audio art en elektronische muziek.

Indent Frame (2000) - Janek Schaefer
gebaseerd op allerlei pianogeluiden (opgenomen terwijl de piano verzet werd)
Janek Schaefer (°1970, Engeland) liet voor het eerst van zich opmerken toen hij voor een tentoonstelling van Brian Eno het werk 'Recorded Delivery' opstuurde. Het stuk was in feite een klankopname van de verzending via de post van het werk (met opname-apparatuur in de enveloppe dus). Sindsdien maakt hij installaties en soundscapes, hij geniet een zeer sterke live-reputatie vooral met (verbouwde) platendraaiers en elektronika. Hij vormt ook een elektro-akoestisch duo met Robert Hampson. Hij kreeg een eervolle vermelding van de Internationale Ars Electronica Prijs 2001 en werd verkozen als 'Sound Designer of the Year' door het tijdschrift Creative Review magazine in 1999. De verschillende CDs die hij uitbracht werden internationaal met zeer lovende kritieken bedacht. Tenslotte is hij ook de oprichter van een eigen audio-label: AudiOh!

Propeller Island (2000) - Lukas Ligeti
Geluiden van steel drums, balafoons klinken door elkaar in verschillende tempi. De ritmes en stemmingen komen bij elkaar en gaan weer uiteen. er is geen eenheids-maat in het stuk zodat de luisteraar zelf altijd andere ritmische kombinaties kan ontdekken.
Lukas Ligeti (°1965, Oostenrijk) studeerde aan de Weense Muziek Akademie en was o.a. gastkomponist aan de Stanford University. Hij kreeg opdrachten van o.a. het Ensemble Modern, Kronos Quartet, Icebreaker en het Goethe Instituut. Als perkussionist specialiseert hij zich in geïmproviseerde muziek, hij werkte ondermeer samen met Eliott Sharp. Lukas Ligeti realiseerde ook verschillende interkulturele samenwerkingen met muzikanten uit Zimbabwe, Ivoorkust en Egypte (o.a. de oprichting van een Afrikaans eksperimenteel ensemble).

Luong Hai Ky Mi Gia (2000) - Carl Stone
Geschreven in het 2000, is dit werk geïnspireerd op de revolutie van de elektronische media waardoor de snelheid van de informatie nog verder zal toenemen in het nieuwe millenium. Luong Hai Ky Mi Gia is een soort van hallucinatie over deze toekomstige snelheden.
Carl Stone (°1953, VS) studeerde in California bij Morton Subotnick en James Tenney en legt zich sinds 1972 eksklusief toe op het maken van elektronische muziek. Zijn werken worden wereldwijd gespeeld en vooral choreografen hebben ze gebruikt voor hun produkties. Hij maakte elektronische komposities in opdracht van Tokyo FM, ZDF-televisie, Sony (video + electronics) en Meet the Composer.

D'p (2001) - Jon Aveyard
Als het over "diepte" in muziek gaat verwijst men meestal naar real life opnames van steden of bossen. Aveyard gebruikte in dit stuk echter geluiden van bewegende objekten om een gevoel van ruimte te kreëren tot "achter en voorbij de luidsprekers". De geluiden omheinen als het ware een ruimte. Het grootste deel van de gebruikte geluiden zijn elektronisch niet bewerkt.
Jon Aveyard (°1977, Engeland) studeerde elektro-akoestische muziek aan de universiteiten van Wales en Birmingham. Nu is hij aktief bij BEAST (Birmingham ElectroAcoustic Theatre).

Vox Alia: amoroso (2000) - Annette Vande Gorne
Vox Alia is een suite van korte vokale studies waarin de menselijke stem elektronisch bewerkt wordt terwijl er sporen van melodieën, ritmes en timbres overblijven. Vande Gorne koos voor de stem omdat dit volgens haar de "sonore handtekening" is van het individu waarmee die iedereen kan herkennen. De Amoroso-studie gebruikt als model het gregoriaans waarrond sonore en spatiale versieringen geweven worden.
Annette Vande Gorne (°1946, België) is één van de meest aktieve komponisten van elektronische muziek in ons land. Zij geniet voor haar werk ook een wereldwijde reputatie. Zij was niet alleen de stichtster van het Festival Acousmatique International "Espace du Son" in Brussel maar ook van de Musiques et Recherches studio. Sinds 1986 geeft zij ook les aan het konservatorium van Bergen, zelf heeft ze vroeger behalve bij Jean Absil ook bij de gekende Franse "musique concrète" komponist Pierre Schaeffer gestudeerd.

In th'air or th'earth (1997-1999) - Alastair Bannerman
De titel van dit stuk komt uit "the Tempest" van Shakespeare. Deze eerste elektro-akoestische kompositie van Bannerman kreeg van de "Hungary EAR Competition" en de Prix Noirot een eervolle vermelding.
Alastair Bannerman ( ° 1972, Engeland) studeert kompositie aan de universiteit van Birmingham. Hij volgde ook kursussen bij de komponist Jonathan Harvey.

M&M ENSEMBLE
dinsdag 23 april 2002 om 20u

Het Logos robotorkest en musici o.l.v. Godfried-Willem Raes
stellen nieuw eksperimenteel werk voor.



De konserten van het <M&M Ensemble> hebben een laboratorium-funktie:
er wordt voortdurend gesleuteld aan nieuwe speelwijzen en technieken.



De konserten zijn een zoektocht naar een
nieuwe interaktie tussen mens en technologie,
één die verder gaat dan eenvoudigweg een effekt toevoegen
aan wat een muzikant speelt.



Als de race tegen de tijd goed afloopt, beleven we op dit konsert
de "doop" van een nieuw lid van de automatenfamilie:
<Belly> (automatische klokken).

De andere leden van de automatenfamilie zijn nog altijd:
<Troms> (slagwerk), <Bourdonola> (orgel), <Vox Humanola> (orgel), <Harma> (harmonium), <Vibi> (vibrafoon), <Thunderwood> (slagwerk), <Piperola> (orgel), <Player Piano>, <Rotomoton> (slagwerk) en <Springers> (slagwerk).



Elke luisteraar met zin voor avontuur is alvast welkom op dit konsert!

meer info over <M&M> :
http://logosfoundation.org/m&m.html
meer info over over automaten :
http://logosfoundation.org/instrum_gwr/automatons.html