Koncertberichten

Traditie en vernieuwing: het is zo stilaan traditie dat het unieke en rond muzikale robots opgebouwde logos M&M ensemble maandelijks een vernieuwende koncertproduktie op de planken weet te brengen. Ook deze maand is dat het geval.

Natuurlijk krijgt U niet alleen de robots te horen en te zien (alleen zouden ze er overigens wel het zwijgen toe doen...), maar worden zij tot leven gebracht door een kleine schare uitvoerende kunstenaars:
Nicoletta Branchini, dans
Barbara Buchowiec, altviool & performance
Moniek Darge, performance
Kris De Baerdemacker, laptops
Hans Roels, performance & laptops
Sebastian Bradt, laptops
Xavier Verhelst, laptops
Bert Vandekerckhove, lichttechniek
Johannes Taelman, elektronika
Kristof Lauwers, server & koordinatie
Godfried-Willem Raes, artistieke leiding

Alle muzikale robots zijn van de partij: Puff, Troms, Springers, Klung, Belly, Vibi, Harma, Player Piano, Piperola, Rotomoton, Tubi, So, Bourdonola, Vox Humanola, Autosax, Hurdy, Flex, Ake en Llor, ThunderWood.
De volledige katalogus, met alle details over deze muzikale robots, is te vinden op:
http://www.logosfoundation.org/instrum_gwr/automatons-ned.html
Voor de bespeling wordt geput uit de grote verzameling 'human interfaces' die in de loop van vele jaren in het logos laboratorium tot stand kwamen: radar, sonar, audio, pyrodetektie, infrarood, accelleratie sensoren...

Het belooft alleszins weer een even boeiende als verrassende gebeurtenis te worden!

• Graffiti - Luca Vanneschi (Italië) - klarinet, altsaxofoon en piano
• Golem - Giorgio Colombo Taccani (Italië) - kontrabasklarinet, baritonsaxofoon en piano
• So Many Ways - Hallveig Agustsdóttir (Ijsland) - saxofoon solo (graphic score)
• Euryale - Tomi Raïsänen (Finland) - klarinet, altsaxofoon en piano
• Entre Lineas - Luis Menacho (Argentinië) - klarinet, saxofoon & piano
• Baile - Fransico Colasanto (Argentinië) - kontrabasklarinet & electronics
• Améleth - Philemon Mukarno (Indonesië/Nederland) - klarinet, saxofoon, piano en keyboard

Luca Vanneschi schreef voor het Thelema trio het stuk "Graffiti". Het is een muzikale beschrijving van de vele graffiti die in steden te vinden zijn onder bruggen of op muren. Dikwijls zijn de graffiti al meerdere jaren oud en zijn er verschillende lagen of tekeningen over elkaar gespoten. Dat is ook het uitgangspunt van deze kompositie. Verscheidene lagen en motieven bepalen de sfeer van dit muziekstuk.
Luca Vanneschi (1962) studeerde fluit bij Roberto Fabbriciani en kompositie bij Detlev Glanert, Carlo Alberto Neri, David Graham and Dinu Ghezzo. Hij komponeerde al een uitgebreid oeuvre bij elkaar voor orkest, ensemble, solo-instrumenten, theater, televisie en radio. Zijn werken werden gespeeld in Italië, Oostenrijk, Duitsland, Groot-Britannië, Ierland, Luxemburg, Rusland, Zwitserland, Oekraïne, Nieuw-Zeeland, Argentinië, Canada en de VS.

Golem was een legendarisch wezen dat door de Rabbi Löw uit klei gemaakt werd om de Joden in Praag te helpen in hun verzet. Het werk is niet beschrijvend, de titel is enkel een verwijzing naar het dramatische karakter van het werk.
Giorgio Colombo Taccani (°1961) studeerde zowel Moderne Literatuur als piano en kompositie. Na zijn muziekstudies in Milaan volgde hij ook nog kompositiekursussen bij o.a. Franco Donatoni en György Ligeti. Hij werd uitgekozen om een kursus elektronische muziek te volgen aan het Franse IRCAM instituut.

De jonge IJslandse kunstenares Hallveig Agustdóttir werkt niet enkel met schilderijen en andere vormen van plastische expressie, maar speelt zelf ook klarinet. Zij gebruikt regelmatig muziek als inspiratie voor haar visuele werken. Speciaal voor de saxofonist Peter Verdonck van het Thelema Trio schreef zij deze grafische partituur. "So Many Ways" is een parcours dat de uitvoerder zelf moet uitstippelen met behulp van deze partituur.
Momenteel studeert Hallveig Agustdóttir aan het St.-Lucas Instituut in Gent en heeft ze regelmatig exposities. Zo was haar werk reeds te zien bij de opening van 'Het Achterhuis' te Gent. Deze maand is er ook een tentoonstelling van haar werk in het conservatorium van Gent.

De titel "Euryale" is een verwijzing naar de drie Gorgonen zusters uit de Griekse mythologie. De Gorgonen waren vrouwelijke monsters met slangen op hun hoofd. Mannen veranderden in steen als ze hun gelaat zagen. Kontrasten tussen aktieve en statische passages staan centraal in dit werk voor trio. Op het einde lijkt Euryale te winnen, de muziek versteent als het ware en sterft uit.
Tomi Räisänen (°1976) studeerde kompositie aan de universiteit van Helsinki, daarna volgde hij masterclasses bij o.a. Brian Ferneyhough. Hij heeft ondertussen al meer dan 20 werken gekomponeerd.

Entre Lineas van de Argentijnse komponist Luis Menacho is gebaseerd op een werk van John Cage uit 1958. Het enige verplichte instrument is een piano. Alhoewel alle klankgebeurtenissen uitgeschreven zijn, laat het werk heel veel verschillende versies toe (door de vrije keuze van timbre, instrument en tessituur).

Een ander Argentijns werk is Baile van de jonge komponist Francisco Colasante, iemand die vooral bezig is met live-elektronika en dans. Baile is een werk voor kontrabasklarinet en live-electronics (in MAX-MSP).

Améleth ten slotte is ook speciaal voor dit jonge trio geschreven. In Améleth worden zowat alle hedendaagse technieken op kontrabasklarinet, klarinet, baritonsaxofoon, altsaxofoon, piano en synthesizer gebruikt. Mukarno gebruikt diverse kompositorische effekten zoals verschillende lagen, duet/duel tussen de blazers en de piano/keyboard en grote zwevingen in de stemming.
Philemon Mukarno is geboren in 1968 te Jakarta, Indonesie. Zijn studie kompositie en elektronische muziek volgde hij aan het Rotterdams Conservatorium waar hij ook De Prijs voor Compositie ontving. Mukarno's werk werd uitgevoerd in Duitsland en Nederland. Hij werkt vaak samen met kunstenaars uit andere disciplines [choreografen, dansers, theatermakers, performers, filmmakers, beeldend kunstenaars]. In samenwerking met beeldend kunstenaar Wim Salki maakte hij de installatie 'Dejeuner sur l' herbe' die te zien was in Keulen.

Het Thelema Trio probeert zo veel mogelijk rechtstreeks met komponisten samen te werken. Ondanks hun jonge bestaan schreven komponisten uit Nederland, Argentinië, Italië, België, Denemarken, Finland, Israël, Peru, Zwitserland en de VS reeds speciaal werken voor dit trio. Door het werken met o.a. avant-garde, jazz, vrije improvisatie, elektronica of volksmuziek staat dit ensemble open voor elke nieuwe uitdaging. Het Thelema Trio studeerde kamermuziek aan het conservatorium van Gent bij Marcel Lequeux, Filip Rathé en John Whitelaw. Reeds vroeg in hun karrière behaalden ze de derde prijs in de tweejaarlijkse kamermuziekwedstrijd van Rotary Club Gent. Hierna volgden koncerten in België en Nederland. In 2004 speelde het trio in Italië en Peru.
De leden van dit trio zijn: Ward De Vleeschhouwer (piano), Marco Antonio Mazzini (klarinet en contrabasklarinet), Peter Verdonck (alt-, tenor- en baritonsaxofoon)

Jim Denley probeert alle mogelijke speelwijzen uit op zijn blaasinstrumenten (vnl. fluit & saxofoon): extra stukken worden aan de buis van de basfluit toegevoegd of het riet van de sax wordt als een rasp gebruikt. Mikrofoons worden op verschillende plaatsen op het instrument en op zijn eigen lichaam geplaatst. Een kontaktmikrofoon op zijn keel laat bijvoorbeeld resonanties horen die als het ware in zijn lichaam weerklinken. Vaak wordt het geluid daarna ook nog door elektronika bewerkt. Het resultaat is een bevreemdende klankwereld met veel komplexe geluiden (geen drones), mikrotonale beweging, ruis en glissandi. Zijn muziek is doorspekt met stiltes en doet minimalistisch aan maar kenmerkt zich ook door zeer veel variatie in allerlei muzikale "randverschijnselen".
Jim Denley (1957, Australië) studeerde eerst fluit bij Peter Richardson en daarna shakuhachi in Tokyo bij Yamaguchi Goro. Hij maakt voor zichzelf geen onderscheid tussen uitvoerder, improvisator en komponist. Sinds 1989 is hij één van de leden van de muziek/tekst groep "Machine for Making Sense". Deze groep was al vaak te gast in zalen in Europa en Noord-Amerika (ook in Logos).
Denley maakt ook radioprodukties waarvoor hij in 1989 de prix Italia kreeg. De voorbije jaren maakte hij verschillende werken waarbij spreekstemmen gebruikt werden (zoals Wongaburra Birds voor 3 stemmen van oude vrouwen en basfluit uit 2002). In veel van zijn werken laat hij zich inspireren door de Australische natuur en tradities.
In het verleden speelde hij samen met muzikanten als Burkhard Beins, Keith Rowe, Otomo Yoshihide, Fred Frith, Phill Niblock, Axel Doerner, Oren Ambarchi, Will Guthrie, Ikue Mori en Annette Krebs. Daarnaast speelde hij ook in ensembles als "Relative Band" (met Jon Rose), "With Lines", "Chris Burn Ensemble", "Embers" en "Derek Bailey's Company".