Een kiekje-kijkje op voorbije aktiviteiten

Vorige winter werden de Logos Vrouwen, "BasiaMo",
(Barbara Buchowiec en Moniek Darge) uitgenodigd voor een koncert in Italië.
Eindbestemming: Teatro La Saletta.



Het vliegtuig brengt ons tot Rome, alwaar Barbara tot haar verbazing vaststelt
dat een Italiaanse koffie nauwelijks groter is dan een vingerhoed.
Gelukkig verliest ze er haar stralende glimlach niet door.



Klaar voor de tweede reisetappe: Pescara aan de Adriatische zee.
Is ons duo misschien op de valreep uit te breiden tot een trio?
De hooggeplaatste dame reageert ondanks de vredesduif in haar stenen hand onderkoeld.



Met de organisatoren van het "Kammerton" Festival op de foto.
Zeg nu zelf: vrouwen vol zelfvertrouwen; direkteur met eindverantwoordelijkheid,
Piotr Lachert, ernstig en een tikje bezorgd.



Maar geen nood :-)
Een speelse muziekdoosperformance opent het koncert.



Nu eens magisch



dan weer humoristisch is de wereld die uit zo'n doos ontsnapt.



Barbara's kompositie "Chou" laat altviool-, viool-, en stemklanken samensmelten
met bewerkte sekties uit vooropgenomen BasiaMo performances.
Het publiek wordt via handgeruis tot participatie verleid.

Met de meditatieve muziekperformance "Caete" van Moniek sluiten we de eerste helft van het programma af.



Na de pauze weerklinken gongs en een Australische dageraad leidt tot een hiëratisch opstijgen van wierooksluiers doorheen het tempeldak:



"ManMo" in een herwerkte versie voor soundscape en twee live strijkers.
Moniek schreef de kompositie destijds in opdracht van Boudewijn Buckinx voor de radio.

We ronden ons BasiaMo koncert af met een schalkse interaktionele improvisatie.



Daags na het optreden voelen we ons meer dan voldaan. Piotr's lach is in volle gulheid verschenen nu het festivalpubliek niet alleen opgetogen heeft toegehoord, maar ook nog boven alle verwachtingen uit, entoesiast heeft geparticipeerd.
Zijn en ons opzet om de harten van Pescara
voor een vleugje experiment te ontsluiten is gelukt.
En BasiaMo is alweer vertrekkensklaar.



De stemming op onze terugreis naar Rome is
- nu nog meer dan bij het doorgaan - opgetogen,



doorheen de treinramen genieten we met volle teugen van het voorbijsnellende, schitterende Italiaanse landschap



en zelfs wanneer we ontdekken dat we het luchtvaarttreintje in de verkeerde richting hebben genomen en we straks nog dreigen onze vlucht te missen,
kan onze blijdschap niet stuk.

Italia, o dolce Italia
Musica, o dolce Musica
m.d.