inhoud
kalender
koncertberichten
logos on the road
newfoundland
kolofon
Koncertberichten
<Man & Machine> Het interaktieve <M&M> - (Man and Machine) ensemble - opgericht in augustus vorig jaar, mag 1 kaarsje op de taart plaatsen. Het staat voor de even zeldzame als wenselijke kombinatie van professionele degelijkheid én originaliteit. Het wil een noodzakelijk tegengewicht vormen tegen enerzijds het akademisme, dat al te vaak en volkomen ten onrechte voor 'de nieuwe muziek van vandaag' wordt versleten, en anderzijds het slijmerig en melig pseudo-stijltje dat onder de noemer postmodernisme schuilgaat. De M&M groep is dan ook geenszins nog maar eens zomaar als 'ensemble voor Nieuwe Muziek' katalogeerbaar en verslijtbaar. Het is een totaal nieuw koncept, de 21e eeuw waardig.  De vaste medewerkers kern van <M&M> bestaat uit:
Maar ook de robots, stuk voor stuk gebouwd door Godfried-Willem Raes, behoren tot de vaste kern van het ensemble: <ThunderWood>, <Player Piano>, <Vox Humanola>, <Belly>, <Harma>, <Vibi>, <Bourdonola>, <Piperola>, <Troms>, <Rotomoton>, <Springers>, <Klung> en binnenkort ook... <Flex>, <Klax>, <Melauton>, <Trump>... Naargelang het aan te pakken repertoire kan deze kern bij diverse gelegenheden worden uitgebreid met volgende gespecialiseerde musici en artistieke medewerkers:
Het programma is elke maand min of meer verschillend. Zo zullen de vruchten van de verbeteringen aangebracht aan de robots <Autosax> evenals de toevoegingen aan <ThunderWood>, naast verbeteringen aan de uitgewerkte muzikale komposities zeker aan bod komen in het septemberkoncert. Het <M&M> Ensemble, verzorgde zijn eerste publieke try-out koncert op 2 augustus 2001, in de Logos Tetraeder te Gent, tevens zijn thuisbazis. Dat Stichting Logos, de mantelorganisatie, zich in de loop der jaren een sterke en zelfs bijna unieke reputatie wist op te bouwen op het gebied van de ontwikkeling van hoog gesofistikeerde muzikale werktuigen is genoegzaam bekend. Hoewel in onze artistieke produkties van het verleden (de straatopera <Rooie Niki>, het industriële koncept <Mach '96> enz.) reeds gretig gebruik werd gemaakt van deze apparaten, groeide vanuit de kerngroep van het Logos Ensemble de nood aan een sterkere profilering en professionalisering van dit soort produkties. Daaruit is <M&M> eigenlijk gegroeid. Naar de naam diende niet lang gezocht te worden: <M&M> of <Mens en Machine> (<Man and Machine> in de lingua franca van de experimentele muziek) lag op de top van hun tong toen het ensemble het daglicht begon te zien. De maandelijkse koncerten in de Logos Tetraeder laten het ensemble toe een eigen en specifiek repertorium uit te bouwen. Daarom werd de Logos-tetraëder zowat de vaste residentieplaats van de groep, wat noodzakelijkerwijs voortspruit uit de grootschaligheid (de automaten kunnen enkel met een grote vrachtwagen getransporteerd worden) en de fragiliteit (een netwerk van een vijftiental komputers vormt het hart van het projekt) van de onderneming. Daarom mikt M&M niet in eerste instantie op koncerten op verplaatsing, doch veeleer - zoals gebruikelijk bij teatergroepen - op het bespelen van de eigen zaal en het aantrekken van een publiek uit de hele regio. Dat is hen tot nu toe trouwens aardig gelukt ook. De M&M koncerten behoren beslist tot de meest suksesrijke van Stichting Logos. S.L.
Apsara-blokfluittrio programma:
Apsara presenteert tevens een driedelig solowerk "Chinese Pictures" voor blokfluit van Isang Yun. In dit impressionistische werk laat Isang Yun zich beinvloeden door de Chinese schilderijen uit zijn ouderlijk huis. Isang Yun (°1917) is een Koreaanse komponist die aanvankelijk studeerde en werkte in Korea en Japan. In 1955 kwam hij in Europa terecht, maar in 1964 werd hij op dramatische wijze door leden van het toenmalig Koreaanse militaire regime ontvoerd en teruggebracht naar Korea. Na zijn vrijlating in 1969 keerde hij terug naar Duitsland waar hij doceerde aan verschillende konservatoria. Zijn seriële schrijfwijze veranderde langzaamaan in een mengeling van oosterse en westerse eigentijdse technieken. Kazimierz Serocki (1922-1981) gebruikt in zijn "Arrangements" een variabele bezetting (solo, duo, trio). Deze minder bekende Poolse komponist - die een omvangrijk oeuvre neerschreef - studeerde in Parijs en trad toen ook regelmatig als pianist op. Later legde hij zich nog uitsluitend toe op het komponeren en richtte hij samen met andere Poolse muzikanten 'Group 49' op die zich enkel met avantgarde-muziek bezighield. Verder op het programma nog een drietal Duitse stukken voor blokfluittrio: "Eilig-dressiert" voor 3 gelijke instrumenten van de internationaal gekende Gerhard Staebler (°1948), "Weltzeit" van de wiskundige Andreas Poth en "Veränderungen" van Stefan Thomas. Deze twee laatste komponisten hebben een bijzondere voorkeur voor blokfluiten. Ondanks hun jonge leeftijd schreven zij elk reeds verschillende stukken voor allerlei blokfluitkombinaties. Nathalie Houtman is laureate van verschillende wedstrijden zoals Jeunes Solistes, Jong Tenuto en de Bach wedstrijd. Tijdens de wedstrijd Pro Civitate in 1997 won zij eerste prijzen in de kategorieën blokfluit en piano. Zij studeerde piano en blokfluit aan de konservatoria van Bergen en Brussel. Nathalie Houtman vervolmaakt zich momenteel verder aan diezelfde konservatoria. Tomma Wessel studeerde eveneens blokfluit en piano aan de konservatoria van Gent en Brussel en volgde tal van meesterkursussen. Als lid van het blokfluitkwartet Carré behaalde zij in 1997 de eerste prijs tijdens de Internationale Orpheus-wedstrijd voor hedendaagse kamermuziek in Antwerpen. In 1998 won Tomma Wessel met dit ensemble de derde prijs in de Internationaler Wettbewerb für junge Kultur Düsseldorf, waar Carré samen optrad met slagwerker Michael Weilacher. Tomma Wessel musiceerde o.a. samen met Ex Tempore, Musica Antiqua Köln, Champ d'Action, Collegium Instrumentale Brugensis, Il Novecento, het Vlaams Symfonieorkest en Das Uhrensemble, en zij werkte mee aan verscheidene radio- en CD-opnames. Zij is docente voor hedendaagse blokfluitmuziek aan het Conservatoire Royal de Bruxelles en lerares blokfluit en kamermuziek aan het muziekkonservatorium van Brugge. In het kader van haar studie aan het Orpheus-Instituut werkt zij momenteel aan een instrumentatiegids voor blokfluit. Julia Whybrow studeerde blokfluit aan de Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Frankfurt en aan het Sweelinck Conservatorium Amsterdam. In 1994 won Julia Whybrow de tweede prijs in de International Gaudeaumus Interpreter's Competition, en in 1995 de eerste prijs tijdens de Internationaler Blockflötenwettbewerb Calw (D). Op dezelfde wedstrijd werd haar een speciale prijs voor de beste interpretatie van een hedendaags werk uitgereikt. In 1996 werd zij als vertolker voor nieuwe muziek gelauwerd tijdens het Nachwuchsforum der Gesellschaft für Neue Musik Deutschland. Zij koncerteerde als lid van het New Hinton Ensemble en gaf solo recitals in Nederland, Duitsland, Frankrijk en de VS. Zij nam een solo-cd met hedendaagse blokfluitmuziek op voor het label Cadenza en is docente aan de Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Frankfurt. 
Michael Vorfeld (D) & Lou Malozzi (VS) Lou Mallozzi en Michael Vorfeld spelen sinds 1998 samen als duo. Ze begeven zich in het grensgebied tussen sound art en gekomponeerde muziek en vermengen naar hartelust akoestische slagwerk- en stemgeluiden met elektronika en vooraf opgenomen fragmenten. Het geheel doet het ene moment aan een uitvoering van een uitgeschreven werk voor slagwerk en live-elektronika denken, op andere momenten lijkt het op een geluidskollage of hoorspel waarbij het onduidelijk is wie of wat nu eigenlijk het geluid produceert.
Johan Sistermanns (D) & Kazuya Ishigami (JAP) "Toen ik in Japan verbleef, ging ik op zoek naar de traditionele Japanse kultuur zoals de steentuinen en de zen-tuinen met teehuizen. Ik bezocht verschillende traditionele tuinen en werd uitgenodigd op een korte teeceremonie in een Ryonji tempel. Zo liep ik drie maanden rond in verschillende Japanse steden en bijna op elke straat kwam ik drankautomaten tegen. Mijn favoriete drank werd de hete tee uit de automaat. Na enkele dagen tee -en soms ook koffie- uit de automaat gehaald te hebben, werd het mij duidelijk dat dit eigenlijk de moderne teeceremonie is geworden: dorst hebben, portefeuille opendoen, geld in de automaat steken, drie sekonden wachten, luisteren hoe het blik tee valt, het blik eruit halen, het openen en ... drinken. En dat alles terwijl je ergens op een straat wandelt of op een bus staat te wachten. Ik begon opnames te maken van dit auditief en visueel gebeuren en de sociale omgeving waarin dat plaatsvindt." 
|
Michael Vorfeld (1956) werkt als musikus en beeldend kunstenaar in Berlijn. Hij bespeelt slagwerk en zelf ontworpen snaarinstrumenten. De kombinatie van deze instrumenten met gediversifieerde en ongebruikelijke speeltechnieken laat hem toe een uitzonderlijke verscheidenheid aan geluiden te realiseren.