Koncertberichten

ROBBIE LYNN HUNSINGER - MICHAEL VORFELD

Robbie Lynn Hunsinger is bekend omdat ze alle soorten rietblaasinstrumenten bespeelt, van zelfgemaakte replica's van de aulos, de oude dubbele hobo, tot de moderne en zelfs elektrisch versterkte hobo. Als improviserende musica was zij te gast op het "In the Eye of the Ear Festival" (1998) en op het "Santa Fe International Electro-Acoustic Festival" (1998). Zij trad op met Evan Parker op het FMP Festival (1995), en speelde in duo met hem op het Empty Bottle Festival of Jazz and Improvised Music (1998), waar zij ook speelde met Ab Baars, Peter Van Bergen en Joe McPhee. Zij trad ook op met Cassandra Wilson in de Orchestra Hall van Chicago, en musiceerde met Joseph Jarman, Eugene Chadbourne, Ken Vandermark en Georg Graewe. Tot haar meer dan twintig jaren professionele klassieke ervaring behoren een solistisch optreden in het Kinderpaleis in Shanghai, en tournees in Europa met de Atlanta Symphony, het Chicago Symphony Orchestra en het Robert Shaw Institute. Zij speelde Engelse hoorn op de plaatopname van "De Houten Prins" van Bartok door het Chicago Symphony Orchestra, dat hiermee een Grammy in de wacht sleepte. Zij trad ook op met de Grant Park Symphony en het Metropolitan Opera Orchestra, en maakte opnames met Music of the Baroque. Zij was aanwezig op het Marlboro Music Festival en maakte er een opname van de Kammersymphonie No.1 van Schönberg met het Marlboro Festival Orchestra o.l.v. Felix Galamir (Sony Classical).

Ter gelegenheid van het "International Symposium on Electronic Arts" (1997) komponeerde zij muziek voor een installatie onder de titel Western Avenue, Digital Geographies, waarbij ze uitsluitend gebruik maakte van geluiden die zij in die straat van Chicago opgenomen had. Zij komponeerde en vertolkte diverse muzikale taferelen voor het geluidsdekor van "Hamlet" in een regie van Karen Kessler, en vertolkte haar originele partituur bij de première-uitvoering van "Simple City" door het Straw Dog Theatre, eveneens in een regie van Kessler.
De laatste tien jaar doceerde zij aan Northern Illinois University, Elmhurst College en Northpark University; zij was onlangs gastdocente aan Roosevelt University. Zij stond aan de wieg van het dubbelriet-ensemble Corvus en het improviserend kwartet REBAR. Zij is ook oprichtster en mede-producente van de Chicago Creative Music Series.

Michael Vorfeld werkt als musicus en beeldend kunstenaar in Berlijn.
Hij bespeelt slagwerk- en zelf ontworpen snaarinstrumenten.
De kombinatie van deze instrumenten met gediversifieerde en ongebruikelijke speeltechnieken laat hem toe een uitzonderlijke verscheidenheid aan geluiden te realiseren.
Michael Vorfeld is aktief als improvisator, komponist en geluidskunstenaar, en is dikwijls betrokken bij in situ projekten. Zijn visuele werken spitsen zich toe op het gebruik van licht in relatie tot architektuur. Naast zijn solistische aktiviteiten is hij ook lid van diverse ensembles, en werkt hij samen met artiesten uit andere kunstdisciplines.

Op zijn aktiviteitenlijst figureren optredens ter gelegenheid van "Documenta 8" te Kassel (als lid van de groep "Heinrich Mucken"), in Moltkerei Werkstatt te Keulen, het Apollohuis te Amsterdam, Stichting Logos, Künstlerhaus am Deich in Bremen, PVSK Brussel, de Melkweg in Amsterdam, het Duits paviljoen tijdens de Wereldtentoonstelling in Hannover, het Goethe-instituut in Hanoi, Experimental Intermedia in New York, Podewil in Berlijn, het Center of Contemporary Art in Warschau en Plan B in Tokio.

BRENT WETTERS

Ik begon met de cyklus After Paul Celan in november 1998, toen ik studeerde bij James Aikman aan de Universiteit van Michigan. Het eerste deel van de cyclus was "Zähle die Mandeln" voor ventielhoorn solo. Op dat ogenblik was er nog geen sprake van een "cyclus". In januari 1999, toen ik studeerde bij Andrew Mead, besloot ik het projekt uit te breiden. Het volgende deel was "Unten",voor altfluit. De uitvoering in LOGOS zal nog steeds een onvolledig en voorlopig karakter hebben. Twee belangrijke delen zijn nog steeds onafgewerkt: "Tübingen, Jänner" voor een kwintet, en "Corona" voor kamerensemble.

"Vielleicht darf man sagen, daß jedem Gedicht sein "20. Jänner" eingeschrieben bleibt? Vielleicht ist das Neue an den Gedichten, die heute geschrieben werden, gerade dies: daß hier am deutlichsten versucht wird, solcher Daten eingedenk zu bleiben?" ("Misschien kan men zeggen dat elk gedicht zijn '20e januari' heeft? Misschien ligt het nieuwe van de hedendaagse gedichten precies hierin: dat daarin zeer duidelijk gepoogd wordt aandacht op te brengen voor dergelijke data".)
Paul Celan "Der Meridian"

Het belang en de invloed van Paul Celan voor mijn muziek is niet beperkt tot deze cyclus. Dit citaat kan centraal staan voor mijn kompositorisch denken. Ik vind het belangrijk dat mijn werken relevant zijn voor de omgeving en de tijd waarin ze tot stand komen. Dit heeft weinig te maken met moderniteit an sich, maar meer met de ruimte-tijd koördinaten van het ontwerpen en het kreëren: de datum. Men kan natuurlijk met reden zeggen dat alle kunst deze koördinaten bevat, of ze nu al dan niet geëxpliciteerd worden. Maar voor mij tonen data een zekere kracht - iets dat inspiratie zou kunnen heten. Voor mij is het even belangrijk exploratie (exploitatie) te vermijden van die kategorieën waarin de poëzie van Celan al te dikwijls wordt geplaatst. Zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog als Roemeense Jood vormen de onvermijdelijke achtergrond in al zijn werk. Maar zoals Celan zelf trachtte zich een weg te banen doorheen het verleden naar een (on)mogelijke toekomst, lijkt het mij barbaars zijn gedichten te manipuleren om pathos op te wekken. Mijn aandacht gaat naar de "zang" in zijn dichtkunst, het zingen "jenseits der Menschen".

Brent Wetters is geboren in Traverse City, USA. Tijdens zijn middelbare school studeerde hij trompet, piano en kompositie bij zijn grootvader H. Owen Reed. In 1999 behaalde hij een Bachelor's Degree in kompositie aan de Universiteit van Michigan. Hij studeerde kompositie en theorie bij Evan Chambers, George Wilson, Curtis Curtis-Smith, James Aikman, Bright Sheng, Elwood Derr en Andrew Mead. Tijdens een "Junior Year Abroad" studeerde hij in Nederland bij Richard Barrett en Henk Alkema. Hij volgde ook zomerkursussen in Lake Placids (New York) bij Sir Harrison Birtwistle. Sinds 1999 studeert hij elektro-akoestische muziek en algoritmische kompositie aan het Gentse Conservatorium bij Godfried-Willem Raes. In het najaar gaat hij naar Wesleyan University om te studeren bij Alvin Lucier, Ronald Kuivila en Anthony Braxton. Tot zijn voornaamste werken rekent hij "God-Forgotten" (tenor + strijktrio), "Amsterdam,1997" (hobo, fagot, marimba, altviool en cello), "Hatchet Piece" (in samenwerking met Aidan Dysart, een tape-stuk naar een tekst van John Waters), de Celan-cyclus en de luisterspelen "Why I want to fuck Ronald Reagan" en "Homage aan Elizabeth David"

CHAMP D'ACTION - HANS ROELS

Hans Roels is een jonge komponist (°1971, Lokeren) die eerst piano bij Claude Coppens en vervolgens kompositie bij Jan Rispens en Godfried-Willem Raes studeerde. Sinds 1995 kreeg hij verschillende opdrachten van o.a. het Spectra-ensemble, theater Walpurgis, November Music en het kamerorkest Prima La Musica

Verschillende van zijn werken werden ook buiten België in Nederland, Duitsland en Denemarken gespeeld. In juli vindt in Keulen de première plaats van een werk voor piano en ensemble dat hij voor Spectra en de pianist Paolo Alvares schreef. Hans Roels is ook medewerker bij Logos waar hij meehelpt met de programmatie van de concerten.

Bent Soerensen, geboren in 1958 in Denemarken, studeerde van 1983 tot 1987 kompositie in Kopenhagen. Daarna studeerde hij bij de Deense komponist Per Norgard. In zijn muziek klinken ontelbare kleine details en veranderingen als een geheel. Deze totaalklank vol polyfonie en subtiele dynamische schakeringen klinkt alsof het geluid van veraf komt. Hij schreef o.a. werken voor het Arditti-strijkkwartet en voor verscheidene Scandinavische ensembles. De titel van het gespeelde werk -The Deserted Churchyards refereert volgens de komponist naar een verlaten kerkhof in Jutland dat vroeger landinwaarts lag maar nu bedreigd wordt door de zee.

Salvatore Sciarrino werd geboren in Palermo,Sicilië. Hij begon als autodidakt muziek te studeren, later wendde hij zich tot Antonio Titone en Turi Belfiore. De eerste uitvoering van een werk van hem had plaats in 1962, maar hijzelf beschouwt alle komposities tussen 1959 en 1965 als behorend tot zijn leertijd. Hij vervolledigt zijn studies in Rome en Milaan.
Hij doceerde in de Conservatoria van Milaan, Firenze en Perugia, en gaf talloze meesterklassen; tussen 1987 en 1990 was hij direkteur van het Teatro Comunale van Bologna. Hij ontving o.a. de prijs van de Société Internationale de Musique Contemporaine (1971 en 1974) en de prijs Dallapiccola (1974).
Zijn muziek klinkt intimistisch en geraffineerd en hecht veel belang aan klankkleur en ademhaling. In haar opbouw maakt hij gebruik van microvariaties van geluidsstrukturen. Zij vereist een zeer gekoncentreerde beluistering omwille van de verschraling van het klankgebeuren.

LAURA MAES - KRISTOF LAUWERS

Laura Maes en Kristof Lauwers studeren aan het Gentse Conservatorium waar ze momenteel beiden hun meestergraad klassieke gitaar voltooien. Beiden zijn ook actief in de experimentele elektronische muziek. Kristof Lauwers studeert kompositie bij Godfried-Willem Raes. Laura Maes is actief in v.z.w. Cling Film, waarmee ze elektroakoestische concerten en geluidsexperimenten organiseert en platen uitbrengt.
Voor het project KitchenGlitch namen ze allerlei geluiden op in en rond de keuken, die in een elektroakoestische kompositie werden gegoten. De meeste geluiden werden grondig bewerkt en gemanipuleerd, andere blijven herkenbaar, maar krijgen buiten hun normale context een heel nieuwe dimensie.
Leen Ghyselinck maakte een bijpassende video.