U ki yo E, een visuele en auditieve reis doorheen de structuur van een houtsnede
familievoorstelling voor kinderen en volwassenen vanaf 5 jaar
Crew
| Silvia Defrance | animatie en projectie |
| Mirjam de Wit | interactie en educatie |
| Kristof Lauwers | compositie, aansturing elektronica |
| Maja Jantar | regie en performance |
| Laura Maes | compositie, installatie & performance |
| Birgitte Mørk Winther | décor & kostumering |
| Lara Van Wynsberghe | technische ondersteuning |
| Godfried-Willem Raes | bouw robots |
Producent: Festival van Vlaanderen Mechelen & Stichting Logos
Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap
Reeds geplande presentaties
- 8 november 2020, Concertgebouw Brugge
- 6 maart 2021, familievoorstelling, Place Senghor, Brussel
- 8 maart 2021, 2 schoolvoorstellingen, Place Senghor, Brussel
- 13 maart 2021, familievoorstelling, De Handelsbeurs, Gent
- April-mei 2021, 2 familievoorstellingen, Lunalia-festival, Festival van Vlaanderen, Mechelen
- Seizoen 2021-2022, Kunstencentrum STUK, Leuven
Concept
Houtsnede nr.94 Mama no momiji Tekona no yashiro Tsugihashi (esdoornbomen in Mama, Tekona altaar en verbindingsbrug) uit Honderd beroemde gezichten van Edo van de Japanse kunstenaar Hiroshige (1797–1858), vormt het vertrekpunt van de voorstelling. De verschillende lagen - en dus tevens kleuren - van de houtsnede worden zowel muzikaal als visueel geïnterpreteerd. De voorstelling vervoert je van de ene sfeer in de andere, van de ene kleur naar de andere, van het ene (muzikale) landschap naar het andere.
Klank
Op het podium staan verschillende akoestische robots van het Logos robotorkest opgesteld in een wit landschap. Op enkele podiumelementen uit piepschuim worden lange snaren bevestigd zodat het decor één groot instrument wordt. Maja Jantar staat garant voor vocale acrobatieën, Kristof Lauwers stuurt de robots aan en bedient de elektronica en Laura Maes speelt verschillende instrumenten. De muziek wordt gecomponeerd door Lauwers & Maes. De robots werden gebouwd door Godfried-Willem Raes.
De combinatie van muzikale automaten, traditionele instrumenten, elektronica, stem en zelfgebouwde instrumenten - die tevens deel uitmaken van het decor - laat toe om zowel eenvoudige als complexe klankwerelden te creëren die elk een heel eigen karakter hebben.
Instrumentarium
- HybrHi - een elektroakoestisch pijporgel dat gebruik maakt van membranen om de pijpen aan te drijven
- Pi - het kleine broertje van HybrHi. Dit kleine pijporgel verkent de allerhoogste regionen.
- Psch - geautomatiseerde donderbladen
- Tinti - geautomatiseerde belletjes
- Chi - geautomatiseerde metalen staafjes
- Toypi - een geautomatiseerde speelgoedpiano
- Whisper - Verscheidene geautomatiseerde holte resonatoren, drie kleine shakers, twee bronzen klokken, een gewreven snaar en een loterij kooi
- Stem
- Gong
- Zingende zaag
- Keramiek
- Glas
- Elektronica: manipulatie akoestische klankbronnen en genereren van synthetische klanken
- Installatie: lange snaren & resonatoren uit piepschuim
Beeld
De podiumelementen vormen het canvas voor de projecties die bestaan uit zowel abstracte kleuren als figuratieve animaties. Omdat het beeld net zoals bij een houtsnede kleur per kleur, laag per laag, wordt opgebouwd, is de keuze om de projecties aan de hand van tweedimensionale animaties uit te werken, uitermate geschikt. Met deze werkmethode beoogt dit project een uitgepuurde minimalistische esthetiek in de uitwerking van de grafische elementen. Het accent zal liggen op het tweedimensionale d.m.v. effen kleurvlakken in combinatie met geraffineerd uitgekiende details in de figuratie, net zoals dit het geval is op de Japanse prent.
Door het hanteren van een zekere abstractie, stilering en het gebruik van kleur dat zich verzelfstandigt, als een element op zich, zal de visuele stijl heel direct zijn, doch niet infantiel, (denk hierbij aan Henri Matisse). Elke kleur heeft haar eigen karakter en brengt haar eigen verhaal met zich mee. Als personages banen de kleuren zich een weg naar elkaar toe. Alleen in volledige samenklank wordt het totaalbeeld zichtbaar. Het werken laag per laag, maakt het mogelijk om in te zoomen op de kleinste details en ook die een stem te geven. In de projecties worden abstracte en figuratieve elementen gecombineerd om een poëtisch universum te creëren dat niet enkel kinderen aanspreekt maar eveneens volwassenen. U ki yo E wordt op deze manier een hedendaagse 'volwassen' kindervoorstelling waar zowel jong als oud door kunnen betoverd worden.
Zo wordt de regie mede opgebouwd uit het zich transformerend decor. Elke verplaatsing van een element kan totaal nieuwe vormen genereren - niet enkel geometrisch, ook kirigami vissen of vogels kunnen uit de elementen verschijnen. De bewegingen van de performers brengen de lichte elementen in actie. Tussen het decor en de projectie ontstaat er tevens een interactie - het door het decor gegenereerde beeld interageert met de projectie en vice versa. Een vis in de projectie, kan bijv. via de kirigami materialiseren, verdwijnen, en even later uit een ander blok opduiken.
Interactie & educatie
Een workshop die zich op de visuele elementen toespitst, zoals het maken van eenvoudige kirigami, kan worden toegevoegd aan de voorstelling.CV's medewerkers
Maja Jantar – stem & regie
Maja Jantar (1977, Polen) is een vocale artieste en regisseuse wiens werk zowel performance, muziek, poëzie en visuele kunsten behelst. Sinds 2001 regisseerde Maja meer dan 10 opera's - van Monteverdi's Incoronatione di Poppea tot Bernsteins West Side Story - en creëerde ze verschillende muziektheater producties voor klein en groot podium, waaronder 4 voorstellingen voor symfonisch orkest met als doelgroep jong publiek in samenwerking met het Symfonieorkest Vlaanderen. Ze is stichtend lid van de poëziegroep Krikri (www.krikri.be). Met vocale voorstellingen, zowel solo als in verschillende gezelschappen, trad ze op in binnen- en buitenland. Ze werkte intens samen met o.a. dichters Angela Rawlings, Vincent Tholomé en Steven J. Fowler, pianist en organisator Guy Vandromme en visueel kunstenaar Hallveig Ágústsdóttir. Haar visuele poëzie werd gepubliceerd in o.a. de cataloog Zieteratuur (Nederland) en haar visueel werk werd gepresenteerd op o.a. the Art Book Fair (Wiels), SecondRoom (Gent), Été 78 (Brussel) en Les Abattoirs de Bomel (Namen). Maja bracht muziek uit op Sub Rosa en Aagoo Records.
Kristof Lauwers – compositie, bediening robotica & elektronica
Kristof Lauwers (1978, Kortrijk) behaalde meestergraden in gitaar en compositie aan Hogeschool Gent. Hij is werkzaam bij Stichting Logos, een stichting voor experimentele muziek te Gent, waar hij als componist/software-ontwikkelaar en uitvoerder verbonden aan het Logos Robotorkest. De meeste composities die Lauwers voor het robotorkest schrijft zijn interactieve werken: computerprogramma's die in real-time muzikale beslissingen nemen afhankelijk van de acties van muzikanten en dansers die interageren met het machineorkest Naast zijn werk voor de robots maakt hij ook elektroakoestische muziek en kamermuziek. Hij werkte samen met o.a. Phill Niblock, Champ d'Action, the Medusa ensemble, Anne Faulborn, Jelle Meander, Olaf Risee, Nan Ping Chang, Emilie De Vlam, Laura Maes, Maja Jantar, Yvan Vander Sanden, Eli Van de Vondel, Thomas Smetryns, Dirk Moelants, Matthias Troffaes en Daniel Pastene. Hij ontving compositieopdrachten van vzw Muzikon (Hogeschool Gent) en het Transit festival. Zijn muziek is regelmatig te horen in Vlaanderen en omstreken, maar wordt ook gespeeld op festivals in o.a. Nederland, Frankrijk, Polen, Zwitserland, Duitsland en Portugal.
Laura Maes – compositie, installatie & verschillende instrumenten
Laura Maes (1978, Gent) is begeesterd door klank. Vanaf haar tienerjaren koesterde ze interesse in experimentele en elektronische muziek. In 1996 richtte ze samen met Kevin Van Volcem een eigen platenlabel en concertorganisatie op: Cling Film. Laura behaalde een master in muziek (klassieke gitaar) (2001) aan het conservatorium in Gent, een master in marketing management (2002) aan Vlerick Leuven Gent Management School, een doctoraat in de kunsten: muziek (2013) aan Universiteit Gent en een specifieke lerarenopleiding muziek (2014) aan de School of Arts. In oktober 2013 verdedigde ze haar doctoraat in de kunsten (muziek) ‘Sounding Sound Art: A study of the definition, origin, context, and techniques of sound art’ aan Universiteit Gent. Haar geluidssculpturen en installaties werden gepresenteerd in België, Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en de Verenigde Staten. Ze publiceerde o.a. in Computer Music Journal (2011), Journal of Artistic Research (2011) & Routhledge Sounding Art Companion (2016). In 2009 & 2010 ontving ze de Gribbon award van the American Musical Instrument Society. Laura bracht releases uit op o.a. C.U.E. records, Cling Film, MSBR-records, Denshi Zatsuon & Flenix en werkte samen met onder meer Roel Meelkop, Nico Parlevliet, CREW, Claus Van Bebber, NoiseMaker's Fifes, Pierre Berthet, Logos Ensemble, Q-O2, Frederik Croene en Spectra Ensemble. Laura is werkzaam als artistiek leider bij Stichting Logos en doceert klassieke gitaar en ensemble aan het Conservatorium te Oostende.
Birgitte Mørk Winther – decor & kostuum
Birgitte Mørk Winther (1970, Denemarken) is werkzaam als decorontwerper voor Opera Ballet Vlaanderen, als productontwikkelaar en als grafisch vormgever. Ze behaalde een master in keramiek en glas in Denemarken en creërde tot 2011 eigen porseleinwerk onder het label Mørk WINTHER. Als productontwikkelaar ontwierp Mørk Winther o.a. de Cage lamp (in samenwerking met Elle Kunnos de voss), de Eatable tafel (in samenwerking met Kristine Foss) en een clitoris vibrator. Grafisch werk maakte ze onder meer voor de muziekgroep Raveonettes, het merk Stilleben, het Deense design centrum Flowmarket, de Deense overhead, Baum-und Pferdgaarden en Tele Danmark. Ze verzorgde tevens het interieur design van o.a. de Stilleben winkel en Restaurant Formel B, beide in Kopenhagen. Ze doceerde keramiek en design aan de Hillerød Folk High School. Haar grafisch en keramisch werk werd tentoongesteld in de Verenigde Staten, Denemarken, België, Japan en Duitsland.
Silvia Defrance – animatie & projectie
Silvia Defrance (1967, Gent) is actief als regisseur, animator en producent van onafhankelijke korte films en animatie. Ze creëerde verschillende kortfilms zoals Silvia's Bagatelle, Michael's Bagatelle, Letter from a soldier, Candy Darling en Her Voice. Het merendeel van haar films ontving steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF). Defrance studeerde animatiefilm aan Hogeschool Gent/KASK waar ze haar master in audiovisuele kunst (animatie) behaalde. In 2012 behaalde Defrance haar doctoraat in de kunsten aan Universiteit Gent. De experimentele kortfilm Her Voice maakte deel uit van dit proefschrift. De film tast de grenzen van het medium af. De vrouwelijke identiteit, vertolkt door danseres Lisbeth Gruwez, staat centraal. Her Voice werd geproduceerd door CZAR en heeft de afgelopen twee jaar een mooi internationaal filmfestival parcours afgelegd. Candy Darling schreef, regisseerde en produceerde Defrance in 2008. Deze crossover film (26') verbindt live action en CGI. De film werd geselecteerd voor diverse filmfestivals wereldwijd, waaronder ‘The New York Short film Festival’ (USA), ‘Flanders International Film festival’ (België) en ‘ECU The European Independent Film Festival, Paris’ (Frankrijk). ‘Candy Darling’ werd aangekocht door Canvas en won verschillende internationale prijzen: ‘Best Short film’ (San Francisco Short FF), ‘Best Experimental Film’ (European independent FF) en ‘Best Short Film’ (The AVANCA FF). Defrance doceert digitaal atelier en video aan de Stedelijke academie te Brugge.