T I E N J A A R L O G O S - W E R K G R O E P

Een bondig relaas van feiten en gebeurtenissen, opgesteld naar aanleiding van de viering van de 10e verjaardag van Logos. [1978]

een beter gedokumenteerd relaas over de geschiedenis van Logos, sinds 1968 tot en met 2018, dus over een periode van vijftig jaar, is terug te vinden in het boek dat Godfried-Willem Raes over dit onderwerp schreef onder de titel 'Logos @ 50, het kloppend hart van de avant-gardemuziek in Vlaanderen' . Dit boek verscheen bij uitgeverij Stichting Kunstboek, Oostkamp. Het omvat 224 pagina's en het is geillustreerd met 106 foto's ontleend aan het archief van Stichting Logos. Het is een bibliofiele hardcover uitgave.

U kan dit boek bestellen bij de uitgever, ofwel bij Stichting Logos door storting van 30 Euro (25 euro + 5 euro verzendkosten) op rekening 000-0489070-93 van Stichting Logos, met vermelding logos @ 50. Het is ook online te bestellen via Standaardboekhandel of Bol.com.

Terug naar de index-pagina

Listings van historische koncerten kunnen geraadpleegd worden via concertarchive.html

Dit is de oude tekst uit 1978:

Als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel, motregen in Gent... Het is woelig in de studentenwereld, en zelfs aan het Gentse Konservatorium woelt er wat. Een klein groepje studenten "agiteert", zoals dat heet, dwz publiceert een door de direktie nauwgezet gecensureerd tijdschrift ('K'), roept op tot het vormen van allerlei op vernieuwing gerichte werkgroepen, pleit voor hedendaagse muziek. Een seminarie "nieuwe kompositorische technieken" wordt opgericht en in handen gegeven van de inmiddels overleden Gentse komponist Norbert Rosseau. Een ander seminarie, rond funktionele- en elektronische muziek, wordt verzorgd door Louis De Meester, en grijpt welbewust plaats buiten de muren van het konservatorium, in het toenmalige Ipem. De studenten van dit seminarie vormden een vrij hechte groep, dezelfden die ook op andere terreinen binnen het Konservatorium voor radikale vernieuwing opkwamen: Mark De Smet, Emmy Meirlaen, Etienne Baert, Dirk Verschraegen, Godfried-Willem Raes. Deze laatste komponeerde in dat kader een als gewaagd beschouwd muzikaal-teatraal stuk "LOGOS (3/5)", dat door de werkgroep - die weldra haar naam aan deze kompositie zou ontlenen - binnen en buiten het Konservatorium werd opgevoerd, en binnen de Conservatoria van Antwerpen en Gent grote polemieken deed ontstaan, niet in het minst omdat het door een robot -de eerste die Godfried-Willem Raes zou bouwen- werd gedirigeerd. Alleen op de steun van de toneelafdeling (en, van Claude Coppens) bleken we te kunnen rekenen, het heette dat LOGOS de notenbalk en de sleutels wou afschaffen, muziek wou maken door instrumenten doormidden te zagen... Voor deze kompositie bouwde Godfried-Willem Raes zijn eerste automaat: een elektronische dirigent en dit omwille van de anders onrealiseerbare polymetriek in de kompositie van Logos 3:5. (december 1968)

Alleen de heftige en vaak ook repressieve tegenreaktie van konservatieve direktie gesteund door een minstens al even konservatieve massa studenten en leerkrachten, was voor ons een sterke stimulans om kompromisloos verder te werken. Werkgroep LOGOS ging definitief van start.

Als werkgroep voor hedendaagse muziek speelden we toen werken van Cornelius Cardew, Karlheinz Stockhausen, David Behrman, Morton Feldmann, Christian Wolff, Toshi Ichyanagi ,John Cage, Earle Brown... terwijl Norbert Rosseau ons stimuleerde om vooral veel (experimenteel en vooral niet in zijn eigen stijl -die hijzelf immers terecht voor hopeloos verouderd hield- gesteld) eigen werk te schrijven en te spelen.

De verhoudingen met het Konservatorium werden hoe langer hoe meer gespannen, en de groep moet dan ook naar andere repetitieruimten gaan uitzien. Ook voor opvoeringen wordt ons de deur gewezen. LOGOS treedt definitief naar buiten, koncerten te Izegem, Gent, Brussel... met werken van Earle Brown, Christian Wolff, Godfried-Willem Raes..

We merken dat ook de muziekwereld buiten de konservatoriummuren, muzikale vernieuwing, of zelfs alleen maar, eigentijdse muziek, allesbehalve gunstig gezind is. We voelen ons dan ook genoodzaakt ook op het gebied van de muziekorganisatie aktie te voeren en in te grijpen. Leden van LOGOS, onder leiding van Godfried-Willem Raes, nemen het roer in handen bij de Universitaire Muziekclub Gent - een studentenorganisatie van de R.U.G. en deel uitmakend van het Kultureel Konvent - en voeren er een radikale kultuurpolitiek. Godfried-Willem Raes volgt Ignace De Keyser op als voorzitter van de UMG. In diezelfde periode ontstaat onder stimulans van Pierre Vlerick, aan de Gentse Akademie voor Schone Kunsten, PROKA, (een organisatie die avant-gardistisch van oorsprong is) met dewelke wij van in het begin intensief - voor wat betreft ons muzikaal gebied - zijn gaan samenwerken. Onze groeiende uitstraling veroorzaakte in het seizoen....

een aangroei van onze medewerkers: niet langer alleen klassiek geschoolde musici konden meewerken maar ook mensen uit andere disciplines, voorzover er maar raakpunten en voldoende motivatie aanwezig was. Zo raakten Roel Goussey, Oktaaf Van Geert, Frank Vercruysse aan de groep verbonden, zodat, na het wegvallen van Dirk onze groep 7 man sterk was. In deze samenstelling greep ook het legendarische konfrontatiekoncert plaats tussen LOGOS (avant-garde muziek) en het Paul Van Gijsegem- Sextet (free-jazz) in de Zwarte Zaal van de Academie.

Samen met Godfried-Willem Raes trekken enkele medewerkers naar Darmstadt (Ferienkurse fur Neue Musik) alwaar zij kursussen volgen bij Karlheinz Stockhausen, Gyorgy Ligeti, Vinko Globokar, Ladislav Kupkovic. Zij leggen er een hele reeks kontakten die aan de basis zullen liggen van LOGOS' latere internationaal gerichte aktiviteiten. Met name raken zij er goed bevriend met Warren Burt, Claude Vivier (+), Horatio Radulescu (+), Max Eugen Keller, Helmuth Erdmann, Jorge Antunes e.a.

LOGOS kent een periode van zware diskussies, politieke, ideologische en wijsgerige analyses van haar muzikale situatie en van de muziekkulturele kontekst. De ideeen rond anarchisch muziekmaken komen tot ontwikkeling. De kulturele avant-garde wordt tot politieke avant-garde verheven. Er ontstaat een trend naar politiek geengageerd werk, maar, binnen het raam van een kompromisloos progressieve esthetiek. Publikatie van "Het koncert als sociale gebeurtenis." van Godfried bezegelt vele diskussies en wordt van intern werkdokument, zo'n beetje tot manifest.

Naar aanleiding van de reeks akties die we voerden tegen het Festival van Vlaanderen haalden we de media. Een van de akties behelsde het opsluiten van het publiek tijdens een erg duur en elitair georganiseerd koncert door de Britse AMM groep (met o.m. nochtans geestesgenoot Cornelius Cardew). Daarbij ontstond een hele diskussie met Cardew en de overige leden van de groep.

In januari 1971 organiseert LOGOS voor de eerste maal het Internationaal Festival van Elektronische Muziek, dat later, doorheen de tien edities die het zou kennen, tot Mixed-Media-Festival zou uitgroeien, mede dank zij de steun van PROKA. Voor die gelegenheid wordt Ladislav Kupkovic naar Gent uitgenodigd om samen met LOGOS enkele van zijn stukken op de planken te brengen (Preparierte Texte). Ook Stanley Haynes (U.K.) is present en initieert ons in het gebruik van synthesizers voor live elektronische muziek, hoewel we zelf op dat gebied wel al over enige ervaring met elektronische zelfbouwapparatuur beschikten. Later wordt gewerkt aan het op de planken brengen van een monumentaal opgezet maatschappijkritisch totaalspektakel ontstaan uit de samenwerking van Jan-Emiel Daele (inmiddels in dramatische omstandigheden om het leven gekomen), voor wat betreft de teksten en Godfried-Willem Raes komponeerde de muziek. Door artistieke, politieke, organisatorische en nog een hele resem andere moeilijkheden moest de voorziene kreatie echter worden uitgesteld en werd van het werk uiteindelijk alleen een, nooit door de B.R.T. uitgezonden, radiofonische versie, naast een audiovisuele versie voor tape en dia's gerealiseerd. De moed om een avondvullend totaalspektakel te brengen werd echter niet opgegeven, en een zestal maanden later kwam de kollektieve produktie "liezolee" in kreatie, en waren we in de gelegenheid er het Vlaamse land mee af te reizen, zij het dan soms met de nodige politionele moeilijkheden, aangezien zich een deel van het stuk op straat dient af te spelen... Ook in de samenstelling van de groep kwamen enkele wijzigingen: Mark De Smet trok met Emmy Meirlaen naar de Internationale Nieuwe Scene, Roel verdween gewoon voor enige tijd naar het buitenland maar hun plaatsen werden ingenomen door William Van Marsenille, Jan Van Opstal en, Moniek Darge.

Wat reeds een aanvang had genomen in de zomer van 1971 nam in de zomer van 1972 een niet te loochenen omvang aan: de akties van LOGOS tegen het starre en imperialistische koncertgebeuren, zoals dat in Vlaanderen bij uitstek naar voren komt in de vorm van het Jaarlijks Festival Van Vlaanderen. Velen zullen zich nog herinneren, een van onze werkelijk talrijke pamfletten, in handen te hebben gekregen, zoniet in een zaal door ons te zijn opgesloten tijdens een koncert of door ons te zijn uitgescholden... Anderen zullen zich herinneren welke schandalen in verband met het uitkopen van binnen- en buitenlandse pers door het Festival Van Vlaanderen, wij op slinkse wijze hebben getracht aan het licht te brengen..., getracht, want enkel een paar Nederlandse kranten hebben het aangedurfd ons bewijsmateriaal te publiceren. In elk geval hebben we toen enorm veel krediet bij de pers en de media verspeelt,waardoor gedurende vele jaren omzeggens niets over logos in de kranten kon verschijnen. Een taboe dat trouwens in de socialistische pers met betrekking tot Logos nog steeds schijnt te wegen. Een beknopte studie over het Festival Van Vlaanderen werd afgewerkt, en ligt thans nog steeds in het archief van Stichting LOGOS ter inzage. De kansen die we in Vlaanderen op die wijze hebben verkorven, werden echter ruimschoots vergoed door de vele positieve reakties en koncertinvitaties die we vanuit Luik, Brussel en onze buurlanden mochten ontvangen. LOGOS' internationale bestemming was daarmee bezegeld. De weinigen die van de LOGOS-groep nog in het konservatorium waren ingeschreven, werden prompt aan de deur gezet wegens "onvoldoende muzikaal talent"!!! Dit lot viel bijzonder Etienne Baert en Godfried-Willem Raes ten deel. Onze laatste band met het klassieke museale muziekleven was daarmee definitief verbroken. Ter gelegenheid van de tiende verjaardag van het Ensemble Musiques Nouvelles van Pierre Bartholomee werden we door Henri Pousseur (+) uitgenodigd voor enkele koncerten in Luik, die er hun sporen wel hebben nagelaten en als onbetwiste suksessen kunnen worden beschouwd. We kreeerden er Max Keller's "Musik ueber Musik" en Godfried's "Musik Fuer...", een Publikumsbeschimpfung. Op het Tweede internationaal Festival van Elektronische Muziek, te Gent in de Zwarte Zaal, werkten we aan produkties van Max Keller, Dieter Glasmacher, Godfried-Willem Raes, Horatio Radulescu (+), Jorge Antunes, e.a. Ons muzikantenbestand werd uitgebreid met Patrick Desmyter en Johan Joris. Tevens werd een begin gemaakt met aktiviteiten gericht op kreatief musiceren voor niet-musici, in permanente aparte werkgroepen met geinteresseerden. Uit deze periode stammen ook de definitieve ontwikkeling van alternatieve zelfbouwinstrumenten zoals het monokord, de kapotte transistorradio (kraakdoos) en meer gesofistikeerde synthesizerschakelingen. De basis voor onze eigen studio voor elektronische muziek werd gelegd, naast die van het toen te Gent bestaande IPEM , waar evenwel niet aan apparatuurontwikkeling kon worden gedaan en waar men nu ook weer niet zo tuk was op onze experimenteerdrang en eerder kontroversiele reputatie.

Fundamentele veranderingen in instrumentarium: weg van het klassieke, werken aan koncerten met live-elektronika ook experimenteren met nieuwe vokale geluiden, toename van Godfried's slagwerkarsenaal. De toevoeging van Peter Beyls als elektro-technieker aan de groep, stimuleerde de ontwikkeling van onze elektronische apparatuur en speeltechniek, al bleek een en ander precies daardoor al gauw muzikaal de mist in te gaan. De verdere exploratie van gebieden als verbosonie, lettrisme en fonetische poezie anderzijds, hadden we te danken aan onze nieuwe pianist-mathematicus Jean Paul Van Bendegem. Voor de ontwikkeling van de multi-mediale en performance-gerichte elementen tenslotte werd vooral gerekend op de kunde terzake van Moniek Darge. De artistieke leiding bleef in handen van Godfried-Willem Raes en een (korte) poging in de richting van meer specialisatie en grotere koncentratie op de media zelf, tekende zich af. LOGOS programmeert als eerste Belgische groep repititieve muziek: Terry Riley, Frederic Rzewski, La Monte Young, Steve Reich. Ook werken we voor het eerst puur fonetische programma's uit.Koncerten volgen in Luik, Keulen, Bonn, Amsterdam, Brussel,... naast onze gebruikelijke landelijke koncertoptredens. Ter gelegenheid van het derde Mixed-Media Festival, dat ondertussen al serieuse proporties begon te krijgen, werden produkties uitgewerkt met Gust Gils (+), Horatio Radulescu (+), Tony Van Campen. Naar het einde van het seizoen toe zagen we ons genoodzaakt de samenstelling van de groep nogmaals te wijzigen: Jean Paul Van Bendegem, Moniek Darge, Johan Joris en Godfried-Willem Raes maken de vaste kern uit. We namen afstand van onze vroegere overtuigingen aangaande politiek geengageerde muziek: muziek is in zichzelf, zowel op het niveau van de sonore organisatie, als op dat van haar sociale produktie, reproduktie en receptie, noodzakelijkerwijze politiek. Waar georganiseerd wordt, moet men macht hebben over het te organiseren domein. De verdeling van deze macht en de aard van haar aanwending zijn per definitie politiek geladen. Muziek heeft om politiek te zijn dan ook geenszins nood aan een of andere naar de naief-realistische politieke wereld verwijzende tekst. Vandaar het belang dat we zijn gaan hechten aan de aard van de samenwerking en van de relaties binnen de LOGOS- groep. De technieken van niet-stilistisch bepaalde interaktionele improvisatie kwamen tot ontwikkeling en werden ideologiekritisch benaderd.

De uiterst intensief gehouden manier van werken binnen LOGOS werpt duidelijk zijn vruchten af: het artistiek niveau van onze vaak multi-mediale produkties stijgt beduidend. Buitenlandse musici krijgen belangstelling voor de LOGOS-groep, de gevolgen blijven dan ook niet uit: Rui Calapez-Gomes (Lissabon) wordt vast in de groep opgenomen en zal dat blijven tot in 1980. Iets later wordt ook de Nederlandse basklarinettist Luk Houtkamp opgenomen. Ook het aantal produkties die uitsluitend voor ons in het buitenland werden gebracht (voornamelijk Nederland en Duitsland) nam toe. Vergeten we niet dat LOGOS als dusdanig geen enkele vorm van werkingstoelage heeft gekregen, en dat de groep financieel recht werd gehouden door de leden zelf. Alle erelonen van LOGOS zijn trouwens steeds besteed aan de produkties zelf. Nooit zijn leden-musici vergoed geweest. Op het IVe Mixed-Media Festival werkten we samen met Paul Woodrow (Canada), COUM (met Genesis P.Orrige en Cosi Fany Tutti, U.K.), naast een aantal belangrijke eigen produkties: "Cues" (Godfried-Willem Raes), "Five Peoples allegro" (Rui Calapez-Gomes), "De Nacht van Gaston Desmet" (Luk Houtkamp & Armand Perrenet). Uit de samenwerking met de Filharmonische Vereniging en Europalia onstonden produkties rond het werk van Gavin Bryars (kreatie van ' Jesus Blood never failed me yet' en van 'The Sinking of the Titanic' met een door ons samengesteld ad hoc orkest) en Cornelius Cardew (+).

Optredens op talloze buitenlandse festivals en koncerten, EXPRMTL, Knokke, met de kreatie van een uiterst geslaagd stuk "Integratie" en de jammerlijke mislukking van "Wat te doen ?" (over dit oordeel wordt binnen de groep nog steeds gediscussieerd), de koncerten in Brussel met de kreatie "Bol" (Van Bendegem), "Kreatief Spel" (Moniek Darge), e.a., en het optreden op het Midzomerforum te Assenede, waren zowat de enige gelegenheden waarbij het Vlaamse publiek met LOGOS kennis kon maken. De groep werd aangevuld met de amateur Stefaan Van Rijsen, fluit. De Engelse, door Gavin Bryars geleide uitgeverij "Experimental Music Catalogue" kreeg belangstelling voor ons werk en verzorgde de uitgave (in London...) van de "LOGOS-Anthology". Het vijfde Mixed- Media Festival liet ons toe intensief samen te werken met Jorge Peixhinho (+) en Ernesto De Sousa (+), Bill Buxton, Jose Alberto Gil (Companhia di Opera Buffa sobre o tapete), Lilly Greenham, Gavin Bryars (nieuwe uitvoering van het beroemde "Jesus Blood.."), John White, Christopher Hobbs, Bob Cobbing en Linda Walker (U.S.A.), die meteen tot onze groep toetrad als pianiste-synthesizerspeelster en zo Jean-Paul Van Bendegem verving.

Wat ook in vorige jaren reeds een belangrijk facet van LOGOS' bedrijvigheid was: alternatieve instrumentenbouw, groeit nu uit tot een ware obsessie. Samen met mensen uit de plastische kunst worden tal van objecten gesonoriseerd (cfr. de sonomobielen ontstaan uit de samenwerking met Lieve De Pelsmaeker (+) en Godfried-Willem Raes) en ontworpen. Meer belang wordt gehecht aan de visuele vormgeving van deze objecten. Het lag dan ook voor de hand dat Moniek Darge ter gelegenheid van het VI Mixed-Media Festival een tentoonstelling zou organiseren waarbij veel mensen, internationaal binnen dit gebied bedrijvig, met elkaar zouden worden gekonfronteerd. De tentoonstelling kwam er bij PROKA, voor de laatste keer. Naast objekten van Raes, Darge, waren er ook Michel Waisvisz (+), Walter Giers (+), Lieve De Pelsmaeker (+), Bert Koppelaar, COUM e.a. vertegenwoordigd. Op het zesde festival zelf, werd er gewerkt met Hugh Davies (+), Simonne Rist, Davide Mosconi (+), Christina Kubisch, Krzystof Zarebski, Martin Davorin-Jagodic, Hans Otte(+), T.E.M.V., e.a. Op dit ogenblik bestond de LOGOS-groep uit :

Voor de eerste keer kreeg de B.R.T., langs Elias Gistelinck(+) om (B.R.T.-III heeft nog nooit belangstelling voor LOGOS getoond) interesse in LOGOS en organiseerde voor ons een koncert in Kortrijk ("De Krypte"). Daar werd Godfried-Willem Raes' muziektheaterstuk "Attitudes" voor stem, slagwerk en ad libitum instrumenten, op schitterende wijze gekreeerd. Koncerten in Bonn, Amsterdam,... volgden alras.

LOGOS maakt werk van de uitbouw van aktiviteiten van amateuristische muziekbeoefening. Vormingswerk wordt op touw gezet (het weze dan zonder overheidssubsidies) en het orkest met de ironische naam "Filharmonie Van Gent" gaat van start. Toegankelijk voor iederen, telkens op dinsdagavond. Ook de eigen produkties stellen het goed: In Brussel zijn we ondermeer te zien met "Attitudes" in ENTR'AXES, met een heel nieuw programma zetten we voet op Franse bodem, naar aanleiding van het muziektheaterfestival te Poitiers. De groep wordt weer aangevuld met Johan Joris, Rob Keymeulen, Mark Lootens. Luk Houtkamp daarentegen verlaat de groep. Na een lange intensieve voorbereiding zetten we het VIIe Mixed-Media Festival in: in de ARCA-schouwburg, Het Museum Voor Hedendaagse Kunst (het latere SMAK), De Straat, te Aalst, Brussel. Produkties werden gerealiseerd met: IDAHO, W & U, Trustedt, Stephen Cripps(+), David Toop, Paul Burwell(+), Peter Cusack, John Smith, Trevor Wishart, Annette Sachs, Piotr Lachert (+)... De filmmuziekproduktie uit de LOGOS-studio werd aan het publiek voorgesteld.

Misschien wel het belangrijkste feit uit 1977 voor wat LOGOS betreft, is de beslissing tot oprichting van STICHTING LOGOS. Daartoe werd uit alle materiele goederen, eigendom van de LOGOS-werkgroep, een patrimonium gevormd dat integraal aan deze instelling van openbaar nut wordt overgedragen. Daardoor kon de stichting rechtspersoonlijkheid verkrijgen, en was zij in staat subsidiering voor haar aktiviteiten aan te vragen. Immers, onder druk van bepaalde exponenten uit de hoek van de zogenaamde strijdkultuur, werden alle progressieve kulturele groepen aktief in en rond de R.U.G., opgeheven. Ook het UMG, dat steeds voor de subsidiering van onze aktiviteiten instond, moest verdwijnen. Maar aangezien onze onvolprezen ministeriele richtlijnen inzake subsidiering voorschrijven, dat verenigingen vooraleer voor subsidie in aanmerking te komen, eerst een vol jaar aktiviteiten dienen te organiseren (waarin nooit wordt tussengekomen), stonden wij als nieuw rechtspersoon, ondanks onze achtjarige ervaring, en het vele wat we al hadden weten te presteren, volledig in de kou. Van dan af investeerden de meeste LOGOS-leden, het gros van wat zij konden verdienen, in deze aktiviteiten... Maar wie in Belgie niet over veel geld beschikt (en dus veel voor subsidiering in aanmerking komende uitgaven kan doen) kan ook geen aanspraken maken op een ernstige tegemoetkoming, hoe ernstig ook de aard van het te verrichten werk. Niettemin werd 1977 een jaar van doorbraak, van kreatieve explosies, straatanimaties met IDAHO en ACTION SPACE werden op touw gezet, de sonomobieltentoonstelling, door Moniek Darge samengebracht, in Het Museum van Hedendaagse Kunst - met de reusachtige opblaasbare ballon van Action Space - kende een grote toevloed van mensen. Bij de B.R.T.-T.V. wisten we enige belangstelling te wekken, zodat er uiteindelijk een informatief programma uit de bus kwam. De groep werd met Willem Verbeke verrijkt, Johan Joris verdween.

Het seizoen begint met een hele resem "landelijke" koncerten en vormingsaktiviteiten, Meulebeke, Lebbeke, Roeselare ... Om dit o.m. financieel mogelijk te maken, dienden we onze transportkosten (traditioneel onze zwaarste uitgavenpost) sterk te drukken, vandaar de heropname van verbosonische programma's. Nieuwe produkties werden uitgewerkt, nieuwe draagbare instrumenten ontworpen en gebouwd. Ook in het aan avant- garde algemeen genomen (en afgezien van het pas ontluikende S.E.M. van Joris De Laet) arme Antwerpen, waren we te gast. Instrumenten zoals de "fingerboard'- reeks, de "Vandemoortelefoon", de reeks minisynthesisers waaronder de "Synthelog", het "Subbassonet" e.d., van de hand van Godfried-Willem Raes, zagen het licht.

Het 8e Internationaal Mixed-Media Festival, betekende de uitzwerving van het festival over gans Vlaanderen: vijf dagen voorstellingen te Antwerpen, vier te Gent, twee te Aalst, twee te Brussel... workshops, koncerten, debatten, repetities enz. op telkens verschillende plaatsen in telkens verschillende steden. Te Aalst, Brussel en Gent werd het een sukses, Antwerpen daarentegen, niet in het minst door een uit politieke hoek overwogen boycot, en als gevolg van een aantal heftige ruzies over het al of niet kommercieel maken van het opzet, wat wij met alle middelen hebben willen tegengaan, werd een reusachtige flop.

Muzikaal gezien echter, werd er hard gewerkt: Paul Lytton, Roy Ashbury en Godfried-Willem Raes vormden een slagwerktrio, Moniek Darge en Martin Hayes werkten aan environments, Michel Waisvisz(+) en Moniek Toebosch brachten muziektheater, met Rui Calapez Gomes en Carlos Trindade werden projekten uitgewerkt, ook Walter Lievens werkte voor het eerst mee. Electric Weasel Ensemble (Donald Buchla (+), Allan Strange(+)) kwam over uit de States, Michael Fahres, Theo Coolsma, S.E.M., Lawalree (+) e.a. traden op. Het hele opzet en de strubbelingen errond, de talloze nachtelijke verhuizingen enz... veroorzaakten evenwel bij sommige leden zo'n stress, dat ze zwaar ziek voor enige tijd werden uitgeschakeld. Moniek redde wat er te redden viel op de laatste dagen van het festival, door de organisatieleiding van Godfried over te nemen.

Slechte medewerkers en het geharrewar met lokalen vierkant beu, besloten we naar nieuwe lokalen uit te zien, waar we zelf een en ander konden organiseren. In maart '78 kochten we, na de nodige moeilijkheden in verband met het verkrijgen van leningen te hebben opgelost, een huis in de Kongostraat, de nieuwe Logos basis.

Van dan af werd alle beschikbare man- en vrouwkracht ingeschakeld bij de enorme verhuis, de herinrichting, de aanleg van een nieuwe centrale verwarming, en last but not least, de bouw van een gloednieuwe kleine koncertstudio. De plannen daarvoor werden voor ons getekend door een bevriend muzikus-burgerlijk ingenieur, Raymond Van Soens. De realisatie, niet in het minst door onze onervarenheid, nam natuurlijk meer tijd in beslag dan voorzien, zodat de koncertstudio uiteindelijk pas in 1979 in gebruik kon worden genomen. Onze koncertaktiviteiten hebben daaronder natuurlijk zwaar te leiden gehad, maar niettemin gingen zowel studiowerking, repetities als vormingswerk ononderbroken door.

In het vooruitzicht van de nieuwe start der aktiviteiten werd hard gewerkt. Godfried-Willem Raes' muziektheater rond de muziekautomaat "Bellenorgel", trekt doorheen vele steden en dorpen. IGLOO, een platenlabel en vereniging geleid door Daniel Sotiaux in Brussel, besluit dit "Bellenorgel" op plaat uit te brengen.

Op 1 februari wordt de zaal geopend: het negende Mixed- Media Festival start. De pers wordt niet of nauwelijks verwittigd - onze bouwvergunning was op dat ogenblik nog niet toegestaan - De zaal zit propvol. Krakowy Obojowy, een Pools muziektheater kwartet, en Max Eastley, Engels Instrumentenbouwer, krijgen de eer de ruimte muzikaal in te wijden. Dan trekt het Festival naar het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten om dan verder te gaan in Aalst en Gent. Meer dan tien voorstellingen grijpen plaats te Gent, in minder dan een maand. Kollektieve produkties werden gerealiseerd met Max Eastley, Peter Cusack, Plastic Patypus, Ron Nagorcka, Warren Burt, Max Keller..., Logos is weer eens in volle aktie.

Een regelmatige koncertcyclus gaat van start. Het beroemde Gaudeamus Kwartet brengt o.m. Crumbs 'Black Angels', de Feminist Improvising Group, Mezzing (met o.m. Harry De Wit), Luk Houtkamp, en Logos zelf koncerteren regelmatig.

Godfried-Willem Raes wordt uitgenodigd voor het Claxon Geluid Festival te Utrecht, Berlijn, Brussel, waar hij samenspeelt met Alvin Curran, Richard Teitelbaum, Peter Cusack, Hugh Davies (+), Michel Waisvisz (+), Maarten Van Regteren Altena, Anton Bruhin... De plaatopnames voor IGLOO worden afgewerkt.

In de zomer van '79 is Logos te gast op Mallemunt: drie gloednieuwe muziektheaterprodukties, gebracht door Moniek Darge en Godfried-Willem Raes, worden onder grote belangstelling uitgevoerd: "Deus Ex Machina", "Konstruktie", en "Bellenorgel X". Iets later volgen koncerten te Veurne, Middelburg... Dan wordt er weer gewerkt met Martin Mayes, Maria Carlotta Silva, Rui Calapez Gomes, Moniek Darge en Godfried-Willem Raes.

In onze studio gingen koncerten door met Thorsten Muller, Gert Glasmer, Melvyn Poore, Martin Mayes, Trevor Wishart, Brett Hornby, William Embling, Phill Durant, John Russel, Richard Coldmann. Ook etnische muziek werd geprogrammeerd: een schitterend koncert met de Iraanse Suranspeler Hossein Malek. Daarnaast kwamen ook groepen en initiatieven van bij ons aan bod, enerzijds vanuit de jazz-hoek met Michel Mast, Serge Hoste en Xavier Verhelst, anderzijds vanuit de hedendaagse muziekhoek met een groots opgezette 14-daagse in samenwerking met ACLAN (muziekgroep rond de violist Walter Lievens).

Na lang wachten verschijnt dan eindelijk Godfried's L.P. "Bellenorgel" en andere alternatieve zelfbouwinstrumenten. Het wordt meteen een onderwerp van vinnige diskussies. De plaat is immers zo goed als onbeluisterbaar en wordt eerder tot 'collectioners item'.

Hoewel de berichten over de bijna belachelijk kleine subsidiering die ons in verhouding tot onze prestaties te beurt zou vallen bevestigd werden en onze financieel uiterst precaire situatie, een zware domper plaatsen op onze toekomstplannen, kon men bij ons in januari toch nog vier koncerten meemaken.

Op 31 januari kwam de klap op de vuurpijl, en ging het tiende Internationaal Mixed-Media Festival van start, waarover de betreffende brochure U uiteraard de best mogelijk inlichtingen kan verschaffen. Ook over de allernieuwste produkties van de Logos-werkgroep trouwens ("A last repetitive", "Emergency music", "For grooves",...)

Mixed-Media 10 voorbij, de koncerten gaan door. Een nieuwe Logos-plaat wordt voorbereid ("for grooves") er ontstaan nieuwe initiatieven en vooruitzichten, maar daartoe zitten we volop in het heden, en dat laat zich zo min als de toekomst, bepalen door papier.