koncertberichten
METAMKINE
De 'Cellule d'Intervention Metamkine' is een open groep musici en filmmakers die de relatie tussen beeld en geluid onderzoeken. Sinds 1987 hebben ze in dit kader diverse koncepten en opstellingen uitgeprobeerd op festivals, in gallerijen, bioskopen en koncertzalen in Europa en Noord-Amerika. Sinds 1995 werken ze ook samen met andere kunstenaars zoals Nachtluft (Zwitserland), Kinobits (Frankrijk), Loophole Cinema (Engeland), Tom Cora (VS), Pitch (Frankrijk), La Flibuste (Frankrijk) en Voice Crack (Zwitserland).
SAM ASHLEY
Sam Ashley is al heel zijn leven begaan met een experimentele trance-mystiek , en zijn muziek weerspiegelt dit altijd op één of andere manier. Twee recente solo-werken, "Everyone Laughed When I Sat Down at the Piano" en "Harry the Dog That Bit You", tonen spirituele bezetenheid als een muzikaal proces. Hij koncipieerde en ensceneerde heel wat 'toverdokterstukken' doorheen de jaren, zoals "Seeing things" (1980) en "How to make things go away" (1980). Hij trad ermee op in de VS en in Europa. Hoewel muziek de hoofdbrok vormt van zijn werk, is hij ook aktief met performances, theater en andere, abstraktere media, waarin zijn sjamanisme altijd op een of andere wijze opduikt.
Sam tracht ook bij samenwerkingsprojekten een mystiek aspekt aan te brengen. Als vokalist staat hij reeds meer dan 15 jaar op de planken en ontwikkelde hij zijn vokale techniek, die hij omschrijft als "dierlijk magnetisme". Hij zong hoofdrollen in o.m. zes hedendaagse opera's van Robert Ashley, met wie hij regelmatig opnamen maakt en uitvoeringen verzorgt. Gewoonlijk inkorporeert hij zijn trance-mystiek ook hierin. In een recente muzikale samenwerking (met Scot Gresham-Lancaster en de onlangs overleden Joe Catalano) onder de titel "The Very Important Now" legt Sam op nog een andere wijze bezetenheid in zijn vokalen: "spirit possession stand up comedy", naar eigen woorden.
Sinds jaren maakt Sam Ashley muziek met behulp van electronics, tape en computer. In het werk, "On Happiness and the Virtues of Field Transit" (een coproduktie met Ben Azarm), verschijnt het mystieke thema op elektronische wijze. Elektrostatische ruis wordt gebruikt om auditieve hallucinaties op te roepen. Sam is van mening dat deze hallucinaties de muziek zelf zijn, en de ruis slechts het medium. "On Happiness..." werd voorgesteld in Vancouver tijdens het Time Flies festival (nov.'95) en het High Tides festival in San Francisco (apr.'96).
Sam was medeoprichter van het Cactus Needle Project, een ensemble dat elektronische en computermuziek bracht en gedurende vijf jaar in de US toerde. Hij was de helft van een muzikaal duo dat soms (niet altijd!) AA Bee Removal heette, dat vooral tapestukken maakte en meer dan tien jaar aktief bleef. Sam werkte ook samen aan het tot stand komen van 4 videostukken en twee experimentele luisterspelen; hij ontwierp digitale stuursystemen voor audiosignalen en muzieksoftware (voor o.m. Sound Traffic Control).
Het voorbije jaar werkte hij intens samen met de Duitse kunstenaar Jens Brand en diens computergestuurde ratels.
De twee nieuwe werken die hij zal brengen : 'Cooties' en 'The Middle of Nowhere'. Beide werken omschrijft hij als 'mystiek met een publiek in het achterhoofd'.
PETER JACQUEMYN
Beeldhouwer, bassist en judoka Peter Jacquemyn ontwikkelde zich als improvisator aanvankelijk binnen de WIM (Werkgroep Improviserende Musici).
Als beeldhouwer gaat hij boomstammen te lijf met bijl en kettingzaag - als judoka betrad hij de tatami met Belgische olympische kampioenen.
Even spectaculair zijn zijn koncerten: met tomeloze energie levert hij een liefdevolle strijd met de kontrabas. In deze kamp zijn alle middelen toegelaten: strijkstokken (1, 2 of 3), gedeukte Spa-blikjes, plastic-zakken, verfrommeld papier, sourdines, claxons, verstemde snaren,...
Dit alles maakt van Peter Jacquemyn een van de interessantste Belgische improvisatoren, die terecht mag rekenen op een groeiende internationale erkenning.
(André Goudbeek)
JOACHIM BRACKX - CHAMP D'ACTION
Joachim Brackx (geb. Oostende, 1975) studeerde kompositie aan het Gentse Conservatorium bij Godfried-Willem Raes. Zijn aandacht ging daarbij vooral naar het aanwenden van elektronika en computers in experimentele muziek. Tijdens zijn studies werkte hij ook mee aan een projekt van Hervé Thys waarbij onderzoek werd verricht naar een nieuwe muziekpedagogie vetrekkende vanuit vrije improvisatie. Hij ontwikkelde hiervoor speciale software die nog steeds gebruikt wordt in Frankrijk en Zwitserland.
Als komponist ontving hij tal van opdrachten van diverse ensembles en organisaties waaronder het Goeyvaerts Consort, Champ d'Action, de Verenigde Cultuurfabrieken, het Spectra Ensemble, het blokfluitkwartet Carré, enz...
Naast kompositie is zijn voornaamste aktiviteit koorzang. Hij zingt bij verscheidene internationaal vermaarde koren zoals Capella Currende (Eric Van Nevel) en het Collegium Vocale (Philippe Herreweghe). Hij is eveneens stichtend lid van het Goeyvaerts Consort (Marc De Smet), een jong vokaal ensemble dat zich specialiseert in hedendaagse vokale muziek.
Sinds 1998, het jaar waarin hij zijn meestergraad kompositie behaalde, geeft hij kompositieles aan de Gentse Hogeschool, waar hij studenten initieert in elektronische en elektro-akoestische kompositie.
Als 'live electronics' specialist werkt hij samen met diverse ensembles waaronder Champ d'Action, waarbij hij tevens 'Young Composer in Residence' is voor het jaar 2000.
Hij is momenteel werkzaam bij Stichting Logos, waar hij instaat voor public relations, publiciteit en de website. Hij maakt deel uit van het Logos Ensemble en het Logos Trio, waarmee hij in Polen, Duitsland, Indonesië en de V.S. optrad.
