Sebastian Bradt werd geboren te Gent op 17 april 1979.

Komponeert, om het priemjaar 2011 mee in te wijden, voor het M&M Robot Orchestra stilistisch nogal uiteenlopende stukken met als titels The Last Night of the Primes (part I, II & III), 11_1000_#t_11_13_vvvv, Sunex Amures, en BloedKopDroom.
Daarnaast schrijft hij voor het eerst een edukatief stuk met als titel The Rosarios. Dit kort, instrumentaal drieluik voor fluit, piano en viola da gamba wordt gecomponeerdin opdracht van Hans Roels, voor diens onderzoeksproject naar hyperpolyfonie.
Arrangeert 22 songs & instrumentals voor de griezelmusical Castle Gruewelsteyne ism. Dominiek Reynaert en Juniorenorkest Ars Musica.
Krijgt een opdracht van De Vooruit/Stad Gent om in het kader van Ghent, UNESCO Creative City of Music, een werk te komponeren voor het ocarina-ensemble Gruppo Ocarinistica Budriese olv. Emiliano Bernagozzi. 't Ièn Vroagtieken ès 't Ander Nie wordt met sukses uitgevoerd in Teatro San Leonardo, Bologna en op OdeGand in de Vooruit, Gent.
1995-97: Studeert fagot aan de Kunsthumaniora voor Muziek en Dans, Gent. Heeft een uitgesproken voorkeur voor het 20ste-eeuwse repertoire en probeert allerhande alternatieve speelwijzen uit op dit instrument. Pianostudie bij Sabine Haenebalcke. Komponeert reeds enkele jaren, maar alle vroege stukken vóór Neon (1997) zijn integraal verloren gegaan.
1998-99: Schrijft zich in aan het konservatorium van Gent en volgt kompositie/orkestratie bij Lucien Posman, Luc Brewaeys en Godfried-Willem Raes. Voorkeursvakken: Muziekgeschiedenis (Jacques Van Deun), Kultuurgeschiedenis (Chris de Bruyker), Analyse (Filip Rathé), Improvisatie (Peter Vermeersch), Etnische Muziek (Moniek Darge), Filosofie (Wim De Temmerman) en Grondslagen van de Agogiek van de Kunst (Stefan Hertmans).
2000-01: Maakt de overstap naar de Experimentele Muziek-klas van dr. Godfried-Willem Raes. Uitvoering van In Carnem Catulae (soundscape), Frühstück No Future (blazers en slagwerk) en Y Lloro Lagrimas Calientes de Tanta Belleza (fluit, altsaxofoon en piano), dat laatste in Kc Stroming (Sleidinge) in de voorstelling D'Amusement. Volgt masterclasses bij David Rowland in Gent en bij Louis Andriessen in Amsterdam.
2002: Neemt deel aan de Aquarius Kompositiewedstrijd met Morph, zijn tweede symfonie en wordt laureaat met Jelle Tassijns (B) en Merlijn Twaalfhoven (NL). Première van Morph door de Koninklijke Filharmonie van Vlaanderen olv. Lukas Vis, op de slotavond van de koncertreeks Brugge Cultuurstad 2002 in het Koncertgebouw aldaar.
2003: Raakt betrokken bij de Logos aktiviteiten mbt. het kreëren en promoten van nieuwe muziek door maandelijks nieuw werk te schrijven voor het M&M Robot Orchestra. Zet de eerste konkrete stappen naar een meerjarenplan met de 'filmopera' .Ko.(Tantrum), genoemd naar zijn gelijknamige eerste symfonie voor orkest en electronics en het overeenkomstige scenario. Op het slotkoncert .Ko.Tantrama (190603) wordt een antologie van de belangrijkste stukken van de afgelopen jaren gespeeld, inklusief de kreatie van Salmi Del Squartatore (fluit, klarinet en piano) en van T_Birth (tubi solo). Studeert met onderscheiding af aan het konservatorium als 'Meester in de Muziek'.
2004-05: Schrijft solostukken om de sonore mogelijkheden van muzikale robots te eksploreren: Ko_Birds (puff solo), Buxus (trump solo), Clique Et Ty Clack (casta solo) en Tan / Go (voor het M&M Robot Orchestra). Voltooit Over De Schreef, zijn derde symfonie voor koor en orkest. Is een tijdlang aktief als Assistent Eigentijdse Expressiemiddelen in een onderzoek naar mikrotonaliteit voor het Gentse konservatorium. Première van Dr. Ko voor player piano in Denia (Spanje).
2006: Wordt officieel polyvalent medewerker van Stichting Logos. Maakt met BurdenBirds zijn eerste beknopte soundtrack bij een animatiefilm van Lieve Vanderschaeve. Komponeert Schlager voor De Propere Fanfare van de Vieze Gasten maar herwerkt dit nummer later voor robotorkest. Vat met Mondo en Rouge-Blanc-Dorée Et Un P'tit Peu Noir zijn eerste elektroakoestische stukken aan. Raakt echter gefrustreerd door het overaanbod van soundclips op Het Net en ver daarbuiten en besluit het ambachtelijke roer drastisch om te gooien. Vrijelijk parasiterend op het Dogme 95-manifest van Von Trier, Vinterberg, Kragh-Jacobsen en Levring) schrijft hij de grondbeginselen van het BradtPack-manifest uit; een poging artistiek .ko.rrekt te zijn door alle klankbronnen geheel eigenhandig op te nemen, bij te werken en te mixen. Aan het eind van dit jaar verschijnt zijn eerste cd in eigen beheer: Bradtpack 2006.
2007: komponeert achtereenvolgens Pleurnichard, trompetkoncerto voor Artis Dulcedo olv. Steven Decraene (solist: Jeroen Berwaerts), L'Union Fait La Fo/arce voor slagwerkgroep Triatu, Ouattosz/Ouockosz@Lilith voor Thelema Trio, Talking to the Hand, 'cos the Face didn't want to Hear it Any More voor Juniorenorkest Ars Muzika olv. Dominiek Reynaert, Séance, Le Tangeau voor het M&M Robot Orchestra, Koest voor het Nadar Ensemble olv. Daan Janssens, Nonchalance voor de blazers en slagwerkers van Artis Dulcedo en Taxidermie in opdracht van Vzw Muzikon (Konservatorium Gent) voor Qt, kwarttoonsorgel gebouwd door Godfried-Willem Raes. In het voorjaar volgt een samenwerking met Bart Van De Plas, stop motion-animator, voor de kortfilm Haar Haar. En het filmwezen laat hem niet los: Lieve Vanderschaeve maakt een sfeervolle, sensuele videoclip op Rouge - Blanc-Dorée, et un p'tit peu Noir in haar projekt Zwirrn. Arrangeert werk van Dick Van der Harst en staat samen met hem en Bart Maris op het podium in de Spiegeltent (Gentse Feesten 2007). Werkt met Christine Termonia aan arrangementen van sefardische liederen als pianist-arrangeur van Trio Escuro.
2008: Samen met acht andere Gentse komponisten krijgt hij de opdracht om de soundtrack voor het vuurwerk van de Gentse Feesten 2008 te verzorgen; Les Jeux Sont Faits/Rien Ne Va Plus wordt zijn bijdrage en het geheel wordt het firmament ingeknald onder de groepstitel Neuf Musiques à Bruler. Voor de M&M Robots levert hij Opus Reptilicum (tango) en Barbiefication (duet voor xy en korn) af. Ontmoet de Canadese polypoëte angela rawlings en op haar tekstmateriaal wordt het koorwerk X Our Rotten Beauties gebaseerd. Eerder dat jaar schreef hij al From Gold-And-Mauve, een vokaal sextet voor Songcompany olv. Roland Peelman. Nieuwe elektroakoestische stukken volgen: Era Zero, ZTRKRTZR en .RUN.FOOL.+.
2009: Arrangeert een avondvullend kleinkunstprogramma met werk van Belgische en Nederlandse kabaretiers voor de voorstelling Kleinkunst in het Groot, voor Juniorenorkest Ars Muzika olv. Dominiek Reynaert. Van Vzw TrefPunt komt een opdracht voor de viering van 40 Jaar Gentse Feesten bij Sint-Jacobs. Wat volgt, heet Vonkhoofd/Sparkhead en wordt op 26 Juli 2009 gekreëerd door Timur Sergeyenia en zijn Mannschaft, organiste Laure Dermaut en slagwerker Wim Segers. Omstreeks deze tijd duikt opnieuw de passie voor tango op en Beatifika wordt een feit, een metrische tango die ongegeneerd flirt met maatsoorten als 5/4, 9/8, 19/16 en 29/32. Iets later verschijnt een remix van .RUN.FOOL.+ voor het M&M Robot Orchestra, audiotracks en performer. In de zomer verschijnt Lpd 018, M&M Ancient Music, met daarop 20 orkestraties van renaissance- en barokmuziek die hij samen met Xavier Verhelst heeft verzameld tijdens de Oude Muziekkoncerten in Logos. Legt eind dat jaar de laatste hand op de tweede cd in eigen beheer: .Ko.MmiX, een antologie van de belangrijkste stukken van de afgelopen drie jaar.
2010: Komponeert .Ko.TantrifiKatzion In Es voor Zeta-viool en perkussie, in opdracht van V!P-Duo (Rudy Van der Veken en Ann Vancoillie). Festival En Avant Mars nodigt hem uit om een song te komponeren rond het tema 'noise' en dit resulteert in Phantom Noise voor tenor en piano, op tekst van Brian Turner. Voor de visuals werkt hij hiervoor samen met grafisch ontwerper Peter Van Lancker. Vonkhoofd wordt voor de tweede maal uitgevoerd. Bij Stichting Logos verschijnt medio dat jaar Lpd 019, Lonely Robots met daarop enkele solostukken voor automaten. Omstreeks diezelfde tijd werkt hij met Xavier Verhelst aan de M&M-produkties Brand! New! Tango! en Albion. Er komt ook een opdracht voor het Festival Van Vlaanderen; samen met actrice Pascale Platel (Belle) en bas Charles Dekeyser (Het Beest) verzorgt hij voor de produktie C'est Moi, Le Monstre een setlist met arrangementen van muziek van Henry Purcell en Johann Sebastian Bach. Eind 2010 voltooit hij het filmscenario van .Ko.Tantrum.
2012/13: LPD 020 <roboTango>, een kompilatie van allerhande Public Domain-tango's, gekomponeerd en gearrangeerd voor het M&M Robot Orkest.
...FONEMEN, WEVENDE EFEMERIDEN... voor achtstemmig koor SSSAATBB en piano, op tekst van Jan H. Mysjkin
.Ko.Tantrum: allereerste multimediale try-out van het scenario.
Messages from the Vivary voor strijkkwartet en electronics. December 2013.
2014: Ontslag bij Stichting Logos in de maand augustus.

 

Sebastian Bradt

(º Ghent, April 17th 1979).

From 1995 to 1998, he studied bassoon, piano and music theory at the Art Gymnasium of Ghent. He later on continued studying komposition and orchestration at the Royal Conservatory of Ghent with Lucien Posman, Luc Brewaeys and Godfried-Willem Raes. During this period, he wrote several pieces in various styles and genres, flamboyantly discussed the basics of the craft with musicians from the local music scenes and attended masterclasses with Louis Andriessen and David Rowland in Amsterdam.

In 2002, he became one of the finalists at the Aquarius komposition Contest with his orchestral work Morph (his second symphony). This piece was premiered in Bruges by the Royal Philharmonic Orchestra of Flanders, conducted by Lucas Vis.

In 2003, he graduated at the Conservatory, became connected with the Logos Foundation for experimental and electronic music and developped a steady interest in the M&M Robot Orchestra, established by Godfried-Willem Raes. This Robot Orchestra, in which the forces of Man's musical imagination and the sharp preciseness of Machines fully are combined, has intrigued him for the years to come.

Until now, he gathered a huge amount of kompositions and orchestrations of pieces by Perotin, Gesualdo, Bach, Holbourne, Beethoven, Ravel, Weill, Stravinsky, Ives, Nancarow, Andriessen, Monk, Zappa and Ligeti, up to 21st century bands as Kraftwerk, Jimi Hendrix, Radiohead, Massive Attack, Marylin Manson, and many others.

Since 2006, his own kompositions undergo a severe conceptual and personal approach called 'Bradtpack'; being fed up with the multiplicity of soundclips on the internet and far beyond, Bradt decided to make music by only his own, physical means: analogue to the Danish movie manifesto Dogme 95, every sound-source has to be produced, morphed, edited, mixed and mastered by the maker himself. In that way, the maker must be able to play all instruments required and try to be consequent in combining them decently. The process includes also the booklet, cover, photography of the record as well as the requirement that titles must be derived from his own dreams. Mondo and Rouge-Blanc-Dorée, et un p'tit peu Noir are examples of this modus operandi, as well as the soundscapes Era Zero and .RUN.FOOL+.

He also has written soundtracks for animation movies: in collaboration with stop motion animator Bart Van De Plas, he wrote the music for the short film Haar Haar (Her Hair). After, earlier on, having written part of the soundtrack of Burdenbirds by Lieve Vanderschaeve, this Flemish/German video animator produced a sensual and trippy videoclip on Rouge-Blanc-Dorée, et un ptit peu Noir in her project Zwirrn.

Bradt wrote orchestral/ensemble works for the Spectra Group (Sc(H)ènes), MuSix Ensemble (L'Irréparable-SATAN and Excerpt), Nadar Ensemble (Koest), Junior Orchestra Ars Musica (Talking to the Hand, 'cos the Face didn't want to Hear it Any More), TRIATU Percussion Group (L'Union Fait La Fo/arce), Thelema Trio (Ouattosz/Ouockosz @ Lilith), and Artis Dulcedo. This last group premiered his trumpet concerto Pleurnichard in Bruges, early 2007. Nonchalance became a short epilogue to that piece, this time scored for only the wind and percussion players of Artis Dulcedo. Late 2007, Taxidermie was commissioned by Vzw Muzikon (Conservatory of Ghent) to write, with several other Flemish komposers, new repertoire for Qt, the automated quartertone organ built by Godfried-Willem Raes.

The following years, major commissions popped by when he was asked to collaborate with 8 other komposers to make the soundtrack for the fireworks display at the Gentse Feesten 2008. His section became Les Jeux Sont Faits/Rien Ne Va Plus and the entire work was published under the title Neuf Musiques a Brûler. In 2009 he was invited to write a composition for the celebration of '40 Years of Gentse Feesten bij Sint-Jacobs'. Vonkhoofd (Sparkhead) became the title of his creation and it was premiered by pianist Timur Sergeyenia and his string orchestra, Die Mannschaft, Laure Dermaut (organ) and Wim Segers (timpani).

As an arranger, he collaborated with, among others, Dick Van der Harst (with whom he performed on stage at the Gentse Feesten in 2007) as well as Christine Termonia, a soprano for whom he played and arranged ancient sephardic, arabic and jewish songs with their Trio Escuro. Bradt's music has been performed in The Netherlands, France, Spain (Denia Festival 2006), Switzerland, Lithuania (Jauna Muzika Festival) and Poland. His works emerged on the Logos Public Domain labels LPD 012, More Automats, LPD 013, Machine Orchestra, LPD 017, StudAxe, LPD 019, Lonely Robots, as well as on the self-produced albums Bradtpack 2006 (2006) and .KoMmiX (2009). As an orchestrator/arranger, his work can be heard on LPD 018, M&M Ancient Music, on which he collaborated with his colleague Xavier Verhelst and musicians Marcel Ketels (recorder), Dirk Moelants (fiddle and viol), Stefaan Smagghe (violin) and Ludwig Van Gijsegem (tenor).

Sebastian Bradt worked at Logos Foundation, Ghent, up to august 2014.