Logos' spelling in enkele eenvoudige vuistregels:

Deze spelling geldt voor alle nederlandse en in het nederlands ingeburgerde woorden. Of een woord al dan niet ingeburgerd is, hangt af van de gebruiker. Het is in elk geval een dynamisch en veranderlijk gegeven.

alle c's die k worden uitgesproken, worden met k gespeld:

komputer, elektronika, konsumptie, Kongo, kommunikatie, akademie, komponist, muzikus...

de th, wanneer als t uitgesproken, wordt overal vervangen door t:

teater, tuis, apoteker, retoriek, teologie, katoliek

de ou die oe wordt uitgesproken, wordt oe gespeld:

moes, akoestiek, koeskoes

de s die z wordt uitgesproken wordt gespeld als z:

muzikus, muzikologie

de ch die k wordt uitgesproken wordt gespeld als k:

klavikord, korist, koraal, kristen

de y die als i wordt uitgesproken mag worden gespeld als i:

simbaal, simbool, simfonie, sinisme

aan het einde van een woord mag de y worden gespeld als ie:

floppie, dummie

de c die als s wordt uitgesproken mag worden gespeld als s:

simbaal, klavesimbel, konsert, sitroen, sigaar, sigarillo, sigaret, sinisme

de x mag (moet niet) ook als ks worden gespeld:

indeks, seks, klakson, leksikon, eksamen

de eau die o wordt uitgesproken mag worden gespeld als o:

nivo, buro, foto

de nooit uitgesproken tussen-n, voorgesteld door de staatsspelling van 1995 wordt niet aanvaard:

pannekoek, paardebloem, koninginnedag, ruggegraat, madeliefje

Deze spelling volgt de voorstellen van de wetenschappelijke kommissie Geerts uit 1995 en sluit nauw aan bij de progressieve spelling voor het nederlands gebruikt sedert het midden van de 20e eeuw. De logos website en alle nederlandstalige publikaties van Stichting Logos maken gebruik van deze spelling.

Gedurende vele jaren werd deze spelling ook gehanteerd door het Leuvense <Veto>.

Er is in vlaanderen, noch in nederland een wet die de burgers zou verplichten welkdanige spelling dan ook te hanteren. De spellingshervormingen die de overheid te pas en te onpas uitvaardigt kan zij alleen aan haar eigen personeel opleggen en daardoor ook in het onderwijs. Spelling is een aspekt van de taal en die taal is het expressiemiddel van de burger. De taal hoort de taalgebruiker toe, niet de staat. Het komt lexikografen toe de taal te beschrijven, niet haar voor te schrijven. De taal wordt doorlopend gevormd door haar gebruikers en precies dit maakt er de dynamiek en de levenskracht van uit. Het gebruik van de zgn. progressieve spelling is sedert de oprichting van Logos in 1968 een trademark. Dit overboord gooien is voor ons dan ook nooit een overweging geweest want het zou ons imago als radikaal progressieve instelling ernstig schaden.